Οι σημαντικές διαφορές ανά περιφέρεια σ’ ότι αφορά τα έξοδα του
προγράμματος ασφάλειας Medicare για ασθενείς που εμφανίζουν προχωρημένο
καρκίνο δεν συνδέονται με διαφορές στην επιβίωση τους, σύμφωνα με μελέτη που
δημοσιεύτηκε στις 12 Μαρτίου στο περιοδικό του Εθνικού Ινστιτούτου για τον
Καρκίνο .
Για την φροντίδα του καρκίνου καταναλώνεται το 10% περίπου των δαπανών που πραγματοποιεί το πρόγραμμα Medicare, με το κόστος να είναι υψηλότερο για τους ασθενείς με καρκίνο σε προχωρημένα στάδια της νόσου. Προηγούμενες ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχουν μεγάλες περιφερειακές διαφορές όσον αφορά τις δαπάνες στο πλαίσιο του προγράμματος Medicare, ωστόσο, είναι άγνωστο αν υψηλότερη δαπάνη από εκείνη του μέσου όρου όλων των περιφερειών για τον προχωρημένο καρκίνο συνδέεται με βελτιωμένη επιβίωση για μεμονωμένους ασθενείς με καρκίνο.
Προκειμένου να καθοριστεί η σχέση μεταξύ των δαπανών και της επιβίωσης σε προχωρημένο καρκίνο ο Gabriel Brooks, MD, του Dana-Farber Cancer Institute στη Βοστόνη, και οι συνεργάτες του, χρησιμοποίησαν τα σχετικά στοιχεία για το Medicare από τη βάση δεδομένων Surveillance, Epidemiology and End Results (SEER) και μελέτησαν ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο στον πνεύμονα, στο παχύ έντερο, στο πάγκρεας, στον μαστό και στον προστάτη μεταξύ των ετών 2002 και 2007. Οι ασθενείς που ζούσαν σε μία από τις 80 περιφέρειες νοσοκομειακής παραπομπής και κάλυπταν πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού των ΗΠΑ. Οι ερευνητές μέτρησαν το μέσο όρο των δαπανών για τους ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο ανά περιφέρεια και στη συνέχεια συνέκριναν την επιβίωση μεταξύ των περιφερειών σε ομάδες ανάλογα με την αύξηση των δαπανών στην αντιμετώπιση του προχωρημένου καρκίνου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δαπάνες σε προχωρημένο καρκίνο κυμαίνονταν έως και 41% μεταξύ των περιφερειών που είχαν υψηλές και χαμηλές δαπάνες. Παρά αυτή τη σημαντική διακύμανση, δεν υπήρχε στις περιφέρειες της μελέτης άμεση σχέση μεταξύ των δαπανών και καλύτερων ποσοστών επιβίωσης από καρκίνο. Οι υψηλότερες δαπάνες συνδέονταν έντονα με συχνότερες και μεγαλύτερης διάρκειας παραμονές στο νοσοκομείο. « Η αναγνώριση της ενδονοσοκομειακής παραμονής ως το κλειδί για τις διαφοροποιήσεις στα έξοδα για προχωρημένο καρκίνο που παρουσιάστηκαν στις διάφορες περιοχές είναι ένα σημαντικά εύρημα σε μία εποχή που η προσοχή για το κόστος της φροντίδας στον καρκίνο έχει επικεντρωθεί στο κόστος της χημειοθεραπείας» γράφουν οι συντάκτες του άρθρου. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι πάροχοι υπηρεσιών υγείας θα πρέπει να προωθήσουν την ανάπτυξη στρατηγικών που να αποσκοπούν στο να μειώσουν εκείνες τις εισαγωγές σε νοσοκομεία που θα μπορούσαν να αποφευχθούν και να αυξήσουν την έγκαιρη πρόσβαση των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο σε παρηγορητική – ανακουφιστική φροντίδα, ένας στόχος που συνάδει με την επικεντρωμένη στον ασθενή φροντίδα».
Ανακοίνωση για τα ΜΜΕ: http://jnci.oxfordjournals.org/content/105/9/1.full
Το άρθρο: http://jnci.oxfordjournals.org/content/105/9/634.abstract
Για την φροντίδα του καρκίνου καταναλώνεται το 10% περίπου των δαπανών που πραγματοποιεί το πρόγραμμα Medicare, με το κόστος να είναι υψηλότερο για τους ασθενείς με καρκίνο σε προχωρημένα στάδια της νόσου. Προηγούμενες ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχουν μεγάλες περιφερειακές διαφορές όσον αφορά τις δαπάνες στο πλαίσιο του προγράμματος Medicare, ωστόσο, είναι άγνωστο αν υψηλότερη δαπάνη από εκείνη του μέσου όρου όλων των περιφερειών για τον προχωρημένο καρκίνο συνδέεται με βελτιωμένη επιβίωση για μεμονωμένους ασθενείς με καρκίνο.
Προκειμένου να καθοριστεί η σχέση μεταξύ των δαπανών και της επιβίωσης σε προχωρημένο καρκίνο ο Gabriel Brooks, MD, του Dana-Farber Cancer Institute στη Βοστόνη, και οι συνεργάτες του, χρησιμοποίησαν τα σχετικά στοιχεία για το Medicare από τη βάση δεδομένων Surveillance, Epidemiology and End Results (SEER) και μελέτησαν ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο στον πνεύμονα, στο παχύ έντερο, στο πάγκρεας, στον μαστό και στον προστάτη μεταξύ των ετών 2002 και 2007. Οι ασθενείς που ζούσαν σε μία από τις 80 περιφέρειες νοσοκομειακής παραπομπής και κάλυπταν πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού των ΗΠΑ. Οι ερευνητές μέτρησαν το μέσο όρο των δαπανών για τους ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο ανά περιφέρεια και στη συνέχεια συνέκριναν την επιβίωση μεταξύ των περιφερειών σε ομάδες ανάλογα με την αύξηση των δαπανών στην αντιμετώπιση του προχωρημένου καρκίνου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δαπάνες σε προχωρημένο καρκίνο κυμαίνονταν έως και 41% μεταξύ των περιφερειών που είχαν υψηλές και χαμηλές δαπάνες. Παρά αυτή τη σημαντική διακύμανση, δεν υπήρχε στις περιφέρειες της μελέτης άμεση σχέση μεταξύ των δαπανών και καλύτερων ποσοστών επιβίωσης από καρκίνο. Οι υψηλότερες δαπάνες συνδέονταν έντονα με συχνότερες και μεγαλύτερης διάρκειας παραμονές στο νοσοκομείο. « Η αναγνώριση της ενδονοσοκομειακής παραμονής ως το κλειδί για τις διαφοροποιήσεις στα έξοδα για προχωρημένο καρκίνο που παρουσιάστηκαν στις διάφορες περιοχές είναι ένα σημαντικά εύρημα σε μία εποχή που η προσοχή για το κόστος της φροντίδας στον καρκίνο έχει επικεντρωθεί στο κόστος της χημειοθεραπείας» γράφουν οι συντάκτες του άρθρου. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι πάροχοι υπηρεσιών υγείας θα πρέπει να προωθήσουν την ανάπτυξη στρατηγικών που να αποσκοπούν στο να μειώσουν εκείνες τις εισαγωγές σε νοσοκομεία που θα μπορούσαν να αποφευχθούν και να αυξήσουν την έγκαιρη πρόσβαση των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο σε παρηγορητική – ανακουφιστική φροντίδα, ένας στόχος που συνάδει με την επικεντρωμένη στον ασθενή φροντίδα».
Ανακοίνωση για τα ΜΜΕ: http://jnci.oxfordjournals.org/content/105/9/1.full
Το άρθρο: http://jnci.oxfordjournals.org/content/105/9/634.abstract
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου