Ενδιαφέροντα στοιχεία από το Η.Β. για τους καρκίνους του μαστού το 2007

Πηγή:http://www.ncin.org.uk/home.aspx

Μία ενδιαφέρουσα έκθεση με στοιχεία που αφορούν τους καρκίνους του μαστού που παρουσιάστηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ) το 2007 πραγματοποίησε επιτροπή του Breast Cancer Clinical Outcome Measures ( BCCOM) με την υποστήριξη του National Cancer Intelligence Network. Η έκθεση έχει τίτλο : The second all Breast Cancer report.

Να διευκρινιστεί, εισαγωγικά:  1) ότι η φτώχεια στις μελέτες που έχουμε από το Η.Β., αποδίδεται μέσα από μια συνθετότερη προσέγγιση, όπου εκτός από το εισόδημα προσμετρούνται και διάφοροι κοινωνικοί παράγοντες και οι συνθήκες κατοικίας. Απ’ αυτή τη μέτρηση ο πληθυσμός κατατάσσεται σε 5 ομάδες, που κάθε μία περιλαμβάνει από 20% του πληθυσμού. Η κορυφαία είναι εκείνη που ζει σε μεγαλύτερη ευμάρεια και η τελευταία εκείνη που ζει με τις μεγαλύτερες στερήσεις - η πλέον στερημένη. 2) Στο Η.Β. προσφέρεται οργανωμένος και δωρεάν προσυμπτωματικός έλεγχος για τον καρκίνο του μαστού κάθε τρία χρόνια σε γυναίκες ηλικίας 50-69 ετών. 3) Ο προγνωστικός δείκτης που χρησιμοποιείται στην ανάλυση είναι ο Nottingham prognostic index           ( NPI) ο οποίος προκύπτει από τον τύπο: NPI = [0.2 x S] + N + G. Όπου S είναι το μέγεθος της βλάβης σε εκατοστόμετρα, N είναι ο αριθμός των λεμφαδένων που είναι διηθημένοι και αποδίδεται ως 0 =1, 1-3 = 2, >3 = 3 και G είναι ο βαθμός κακοήθειας του όγκου όπου Grade I =1, Grade II =2, Grade III =3. Απ’ αυτόν τον υπολογισμό προκύπτουν 4 ομάδες με διαφορετική πρόγνωση σε ότι αφορά την 5-ετή επιβίωση

Αποτέλεσμα	5-ετής επιβίωση
>/=2.0 έως </=2.4	93%
>2.4 έως </=3.4	85%
>3.4 έως </=5.4	70%
>5.4	50%

 Όπως δηλώνεται στην εισαγωγή της έκθεσης υπάρχει μία εντεινόμενη ανάγκη να δημοσιεύονται στοιχεία σχετικά με τα αποτελέσματα ( τις εκβάσεις) της φροντίδας- τι πραγματικά συμβαίνει στην υγεία των ασθενών ως αποτέλεσμα της θεραπείας και της φροντίδας που τους παρέχεται. 

Αυτή η 2^η αναφορά για όλους τους καρκίνους του μαστού επικεντρώθηκε στη συλλογή στοιχείων για τη χειρουργική θεραπεία και πως αυτή διαφοροποιείται με την ηλικία, την φτώχια και τον τρόπο παρουσίασης της νόσου.

Η ανάλυση αφορά τις γυναίκες που διαγνώστηκαν με καρκίνο του μαστού το 2007.

Εκείνη τη χρονιά διαγνώστηκαν στο Η.Β. 50.286 περιστατικά καρκίνου του μαστού, εκ των οποίων διηθητικοί ήταν οι 44.782  (89%) και οι μη διηθητικοί/μικροδιηθητικοί 5.940  (11%) Από το σύνολο των καρκίνων 292 (0,6%) διαγνώστηκαν σε άνδρες.

Το 81% των καρκίνων του μαστού διαγνώστηκαν σε ασθενείς ηλικίας 50 ετών και μεγαλύτερες.

Το 32% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού και το 56% των περιπτώσεων σε γυναίκες ηλικίας 50-69 ετών ανακαλύφθηκαν μέσω του προσυμπτωματικού ελέγχου.

Η συχνότητα καρκίνου του μαστού αυξάνει με την ευμάρεια των γυναικών: το 23% των περιπτώσεων διαγνώστηκαν σε γυναίκες που δεν συγκαταλέγονται στις ομάδες με μεγάλες  στερήσεις. Πιο μικρή η συχνότητα εμφάνισης, 15% των περιπτώσεων αφορούσε τις γυναίκες που άνηκαν στην πιο στερημένη ομάδα. Τα ¾ των περιπτώσεων καρκίνου μαστού στην Αγγλία αφορούσαν λευκές γυναίκες και ένα 20% ήταν άγνωστης εθνικότητας.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΟΓΚΩΝ

Από τους διηθητικούς καρκίνους του μαστού που αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά, το 58% ήταν μικροί ( με μέγεθος του διηθητικού όγκου να είναι 20χιλ ή μικρότερο), το 17% ήταν grade 1, το 62% δεν είχε διηθημένους λεμφαδένες, το 39% ανήκε στις ευνοϊκής πρόγνωσης ομάδες, στην εξαιρετική (EPG) και στην καλή (GPG) σύμφωνα με τον προγνωστικό δείκτη Nottingham, το 29% παρουσίαζε αγγειακή διήθηση, το 84% ήταν θετικό στους οιστρογονικούς υποδοχείς και το 15% ήταν HER2 θετικό.

Οι καρκίνοι που ανακαλύφθηκαν από το προσυμπτωματικό έλεγχο έτειναν να είναι μικρότεροι σε μέγεθος, χαμηλότερου βαθμού κακοήθειας , χωρίς διηθημένους λεμφαδένες, συχνότερα θετικοί στους οιστρογονικούς υποδοχείς και σπανιότερα HER2 θετικοί. Αυτές οι διαφορές όσων καρκίνων διαγνώστηκαν από τον προσυμπτωματικό έλεγχο ήταν υπαρκτές σε όλο το φάσμα των ηλικιών και των ομάδων ευμάρειας ( ή στέρησης).

Οι ηλικιωμένες γυναίκες, σε σύγκριση με εκείνες των ηλικιών που περιλαμβάνονται στον πληθυσμιακό έλεγχο, ήταν πιο πιθανό να έχουν καρκίνους με αρνητικούς λεμφαδένες και λιγότερο πιθανό να έχουν μικρούς καρκίνους, θετικούς στο HER2 και με αγγειακή διήθηση. Οι γυναίκες νεαρής ηλικίας, μικρότερης των 40 ετών,  ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν όγκους grade 1 και καρκίνους στις ευνοϊκές ομάδες του προγνωστικού δείκτη Nottingham και επίσης ήταν πιο πιθανό να υπάρχει αγγειακή διήθηση.

Στις περιπτώσεις με συμπτωματικούς διηθητικούς καρκίνους, το ποσοστό εκείνων που ανήκουν στις ομάδες με καλή πρόγνωση, μειώνεται με την αύξηση της στέρησης. Τέτοιες τάσεις δεν ήταν φανερές για καρκίνους που ανακαλύφθηκαν με πληθυσμιακό έλεγχο, γεγονός που δείχνει ότι ο έλεγχος μειώνει τις παρατηρούμενες ανισότητες στα χαρακτηριστικά του όγκου που συνδέονται με τη στέρηση.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Με χειρουργική θεραπεία αντιμετωπίστηκε το 82% των καρκίνων που διαγνώστηκαν το 2007, εξ’ αυτών το 57% υποβλήθηκε σε επέμβαση διατήρησης μαστού. Σημαντικά περισσότερες γυναίκες με καρκίνο που διαγνώστηκε σε προσυμπτωματικό έλεγχο υποβλήθηκαν σε χειρουργική θεραπεία ( το 90% συγκρινόμενο με το 75% εκείνων που προσήλθαν με συμπτώματα), ενώ σημαντικά λιγότερες ήταν οι μαστεκτομές ( 27% σε σχέση με το 53%).

Από τους 524 χειρουργούς που αντιμετώπισαν ασθενείς με καρκίνο του μαστού το 2007, οι 139 ( το 27%) είχε αριθμό ασθενών που περιέθαλψε μικρότερο των 30, οι 27 είχαν σημαντικά υψηλό ποσοστό μαστεκτομών και οι 44 σημαντικά χαμηλό ποσοστό μαστεκτομών.

Για συμπτωματικούς καρκίνους, η χειρουργική αντιμετώπιση μειώνεται με την ηλικία, με μόνο 74% των γυναικών σε ηλικίες 70-79 ετών και το 39% των γυναικών άνω των 80 να υποβάλλονται σε επέμβαση συγκρινόμενο με το 90% των γυναικών κάτω των 50 ετών που αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Οι γυναίκες από τα πιο στερημένα στρώματα υποβάλλονταν σε επέμβαση σε μικρότερο ποσοστό από εκείνες που άνηκαν σε ομάδες με μεγαλύτερη ευμάρεια ( 72% προς 78%), Αυτή η διαφοροποίηση δεν ίσχυε σε γυναίκες που ο καρκίνος τους ανακαλύφθηκε σε προσυμπτωματικό έλεγχο.

Συνολικά 11% των γυναικών με μαστεκτομή υποβληθεί σε άμεση αποκατάσταση. Μεγαλύτερο ήταν το ποσοστό σε γυναίκες με μικρο- ή μη διηθητικό καρκίνο ( άμεση αποκατάσταση στο 27%). Πιο συχνά έκαναν άμεση αποκατάσταση οι γυναίκες με καρκίνο που ανακαλύφθηκε στον προσυμπτωματικό έλεγχο ( 16% προς 10%). Και επίσης συχνότερα έκαναν αποκατάσταση οι γυναίκες με λιγότερη στέρηση.

Βιοψία φρουρού λεμφαδένα έγινε στο 32% των ασθενών. Οι ηλικιωμένες ήταν λιγότερο πιθανό να υποβληθούν σε αυτή την επέμβαση.

Η μέση διάρκεια νοσηλείας ήταν για μαστεκτομή ήταν 4 ημέρες, σε σύγκριση με 2 ημέρες για τις γυναίκες με επέμβαση διατήρησης μαστού. Οι γυναίκες με διαγνωσθέντα στον προσυμπτωματικό έλεγχο καρκίνο είχαν μικρότερη διάρκεια νοσηλείας, γιατί οι περισσότερες εξ αυτών αντιμετωπίστηκαν με επέμβαση διατήρησης στήθους. Οι επανεπεμβάσεις ήταν συχνότερες σε μη διηθητικούς ή μικροδιηθητικούς καρκίνους  ( 25% ενώ στις περιπτώσεις των διηθητικών καρκίνων το ποσοστό ήταν 14%), σε διαγνωσθείσες περιπτώσεις με προσυμπτωματικό έλεγχο (18%) και σε νεότερες γυναίκες (19%).

Η θνησιμότητα εντός 30 ημερών από την επέμβαση ήταν 2% ( 860 γυναίκες). Ένα σημαντικό μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων εντός 30 ημερών παρατηρήθηκε στις γυναίκες που άνηκαν στην πλέον στερημένη ομάδα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Η ενός έτους επιβίωση ήταν σημαντικά υψηλότερη για τις γυναίκες των οποίων οι όγκοι διαγνώστηκαν το 2007 ( 96% συγκρινόμενο με το 94% των ετών 2003/04). Η ενός έτους και η 5ετής σχετική επιβίωση ήταν σημαντικά υψηλότερες στις γυναίκες με όγκους που ανακαλύφθηκαν από τον προσυμπτωματικό έλεγχο σε σχέση με τις διαγνωσθείσες μετά από συμπτωματολογία ( 100%  συγκριτικά με το 93-94% στον ένα χρόνο και 97% με 77% στα 5 χρόνια). Για γυναίκες που διαγνώστηκαν με συμπτωματικό καρκίνο η 5ετής επιβίωση παρουσίαζε μείωση ανάλογα με την ηλικία ( από 86% στις γυναίκες ηλικία 40-49 ετών σε μόνο 62% σε γυναίκες 80 ετών και άνω).

Στις γυναίκες με συμπτωματικό καρκίνο, υπήρχε μία διακριτή μείωση στην 1 έτους επιβίωση σε όσες άνηκαν στις ομάδες στέρησης ( Από 90-92% για τις περισσότερο στην στέρηση, σε 96-97% για τις λιγότερο στερημένες). Αυτές οι διαφορές δεν ήταν εμφανείς σε γυναίκες που οι καρκίνοι τους ανακαλύφθηκαν με προσυμπτωματικό έλεγχο. Παρόλο που η 5ετής επιβίωση για γυναίκες με καρκίνους που ανακαλύφθηκαν στον προσυμπτωματικό έλεγχο μειώθηκε από το 99% στις λιγότερο στερημένες στο 94% στις περισσότερο στερημένες, υπήρχε μια πολύ πιο έντονη διαφορά για γυναίκες με συμπτωματικό καρκίνο: η 5ετής σχετική επιβίωση ήταν 83% στις λιγότερο στερημένες και 68% στις περισσότερο στερημένες. Έτσι φαίνεται πως ο πληθυσμιακό έλεγχος μειώνει τις παρατηρούμενες ανισότητες στην 1 έτους και την 5ετή επιβίωση που σχετίζεται με την στέρηση.