Ο αριθμός των προεμμηνοπαυσιακών γυναικών με καρκίνο του μαστού μπορεί να είναι σημαντικά μικρότερος εκείνου των μετεμμηνοπαυσιακών, τα προβλήματα, όμως που εμφανίζουν οι νεαρής ηλικίας ασθενείς είναι πολύ σημαντικά. Ένα από αυτά προβλήματα είναι αν μετά τη χημειοθεραπεία θα επιστρέψει η έμμηνος ρύση ή διαφορετικά διατυπωμένο αν στις ωοθήκες της γυναίκας θα έχει επιζήσει κάποιος αριθμός ωοθυλακίων και επομένως η γυναίκα θα μπορεί να τεκνοποιήσει.
Η αντιμυλλέριος ορμόνη (Antimullerian Hormone - AMH ) είναι μία πρωτεΐνη που στις γυναίκες παράγεται από τα κύτταρα του ωοφόρου δίσκου του ωοθυλακίου. Τα επίπεδα της μετρώνται αυξημένα σε όγκους των ωοθηκών, ενώ τα τελευταία χρόνια μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως δείκτης της ωοθηκικής απάντησης στη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης. Γενικώς, γυναίκες με υψηλά επίπεδα αυτής της ορμόνης έχουν μεγαλύτερα αποθέματα ωαρίων και επομένως μεγαλύτερες πιθανότητες γονιμοποίησης.
Εφόσον λοιπόν με την εξέταση για αυτή την ορμόνη μπορούμε να έχουμε μία αντίληψη για το πόσα ωάρια έχει μία γυναίκα, γιατί να μην χρησιμοποιηθεί αυτή ως δείκτης του κατά πόσο είναι πιθανό να επηρεαστεί η ικανότητα τεκνοποίησης νεαρών γυναικών που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία για καρκίνο του μαστού.
Σε αυτό το ερώτημα προσπάθησε να απαντήσει μία ερευνητική ομάδα από το Εδιμβούργο πραγματοποιώντας τις σχετικές μετρήσεις και παρακολουθώντας πριν και μετά τη θεραπεία 50 προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Διαπίστωσαν ότι η μέση τιμή της ΑΜΗ ήταν 0.4 ng/mL πριν τη χημειοθεραπεία. Αμέσως μετά από την πρώτη δόση χημειοθεραπείας στο 68% των ασθενών οι τιμές της ήταν σχεδόν μη ανιχνεύσιμες ( 0,16ng/mL). Μία χαμηλή τιμή ΑΜΗ πρίν από τη θεραπεία σχετιζόταν με εμφάνιση αμμηνόροιας μετά απ’ αυτήν. Οι πιθανότητες των ασθενών να εμφανίσουν εμμηνόπαυση ήταν 16 φορές μεγαλύτερες αν είχαν προθεραπευτικά πολύ χαμηλές τιμές ΑΜΗ ( <0,4ng/mL), ενώ για όσες οι τιμές της ορμόνης ξεπερνούσαν τα 0,92ng/mL είχαν 5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να συνεχίσουν να έχουν έμμηνο ρύση και μετά τη χημειοθεραπεία.
Μια τέτοια γνώση βοηθά να εξατομικευτεί ο κίνδυνος να βρεθεί σε εμμηνόπαυση μία νέα γυναίκα με καρκίνο του μαστού μετά από τη χημειοθεραπεία και επομένως μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για τις επιλογές των ασθενών.
[ Ανακοίνωση στο 93 Ετήσια συνάντηση της ενδοκρινολογικής εταιρείας , στη Βοστώνη.
Δημοσιεύθηκε στις 5-6-11 στο www.Eurekalert.org ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου