Μια συστηματική ανασκόπηση της oγκοπλαστικής χειρουργικής διατήρησης μαστού: σύγχρονες αδυναμίες και προοπτικές για το μέλλον.

{Οι κύριοι στόχοι αυτής της συστηματικής ανασκόπησης για την ογκοπλαστική χειρουργική του μαστού (oncoplastic breast surgery - OPBS) ήταν να αξιολογήσει τα ογκολογικά και αισθητικά αποτελέσματα αυτών των τεχνικών. Οι δευτερεύοντες στόχοι ήταν η αξιολόγηση της νοσηρότητας, της ποιότητας ζωής και η εφαρμογή σχετικών αλγορίθμων.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Η θεραπεία διατήρησης μαστού (Breast-conserving therapy -BCT) έχει καταστεί πρότυπο αντιμετώπισης του καρκίνου του μαστού και η επιβίωση που επιτυγχάνεται είναι πλέον εξαιρετική. Ως εκ τούτου, το επίκεντρο της BCT έχει μετατοπιστεί κυρίως στο αισθητικό αποτέλεσμα, στην ποιότητα ζωής και στην ικανοποίηση των ασθενών. Παρ 'όλα αυτά, η αφαίρεση ορισμένων όγκων ακόμα αποτελεί σημαντική πρόκληση. Ως ογκοπλαστικές ( OPBS) αναφέρονται συλλογικά οι εξειδικευμένες προσεγγίσεις που συνδυάζουν ογκολογική χειρουργική και τεχνικές πλαστικής χειρουργικής. Μια περίληψη των αποτελεσμάτων των OPBS θα διευκολύνει τη λήψη αποφάσεων και την καλύτερη επιλογή θεραπείας και από τους κλινικούς γιατρούς και από τους ασθενείς.

ΜΕΘΟΔΟΙ: Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα κριτήρια ένταξης και αποκλεισμού, 2.090 περιλήψεις σχετικά με το θέμα των OPBS που είχαν δημοσιευθεί μεταξύ των ετών 2000 και 2011, αναλύθηκαν σ’ αυτή την ανασκόπηση. Οι συγγραφείς στην κάθε μελέτη αξιολογούσαν τόσο το σχεδιασμό, όσο και τα αποτελέσματα της.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Εντοπίστηκαν συνολικά 88 άρθρα που πιθανόν να πληρούσαν τα κριτήρια και στη συνέχεια αξιολογήθηκαν λεπτομερώς από τους συντάκτες της ανασκόπησης. Δεν εντοπίστηκαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες.  Έντεκα προοπτικές μελέτες παρατήρησης ή συγκριτικές πληρούσαν τα κριτήρια για αξιολόγηση και διερευνήθηκαν αναλυτικότερα. Σε αυτές τις μελέτες, το 80% έως 93% των όγκων ήταν διηθητικοί. Όρια εκτομής ελεύθερα διήθησης (αρνητικά) παρατηρήθηκαν στο 78% έως 93%, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα το ποσοστό των μαστεκτομών να κυμανθεί από 3% έως 16%. Τοπική υποτροπή παρατηρήθηκε στο 0% έως 7% των ασθενώ.

Καλό αισθητικό αποτέλεσμα επιτεύχθηκε στο 84% έως 89% των ασθενών.

Ωστόσο, οι περισσότερες μελέτες έδειξαν σημαντικές αδυναμίες, όπως έλλειψη καλού (ισχυρού) σχεδιασμού και σημαντικές μεθοδολογικές αδυναμίες, που επηρεάζουν αρνητικά την τυχόν γενίκευση των ευρημάτων τους.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Αυτή η συστηματική ανασκόπηση αποκαλύπτει ότι τα ως σήμερα διαθέσιμα στοιχεία που στηρίζουν την αποτελεσματικότητα των ογκοπλαστικών επεμβάσεων (OPBS) βασίζονται σε κακοσχεδιασμένες και με μικρό αριθμό ασθενών μελέτες. Δεδομένης της αυξανόμενης σημασίας και της εφαρμογής των OPBS, υπάρχει πιεστική ανάγκη για ισχυρές συγκριτικές μελέτες, συμπεριλαμβανομένων τόσο τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων όσο και καλά σχεδιασμένων, πολυκεντρικών προοπτικών διαχρονικών μελετών. }

                                                       Annals of Surgery:April 2013 - Vol 257 -Issue 4 - pp 609-20