Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention, είχε ως στόχο της να διερευνήσει την επίδραση των μοριακών υποτύπων του καρκίνου του μαστού και της θεραπείας στην επιβίωση σε μία σειρά από ασθενείς που παρακολουθήθηκαν περισσότερο από 20 χρόνια.
Ελέχθησαν 934 γυναίκες ενός ασφαλιστικού φορέα, οι οποίες διαγνώσθηκαν με διηθητικό καρκίνο του μαστού μεταξύ των ετών 1988 και 1995 και παρακολουθήθηκαν ως το 2008.
Οι όγκοι κατατάχτηκαν, με βάση το προφίλ έκφρασης των ορμονικών υποδοχέων και του HER2 σε τέσσερις μοριακούς υποτύπους: αυλικός Α, αυλικός Β, βασικός και Her2. Η συμπεριφορά της νόσου παρακολουθήθηκε από την ημέρα του χειρουργείου ως το τέλος της μελέτης ή ως τον θάνατο των ασθενών. Στη διάρκεια των 21 χρόνων που διήρκησε η μελέτη, απεβίωσαν 223 ασθενείς (23,9%) εξ αιτίας της νόσου,.
Συγκρινόμενες με τις γυναίκες που είχαν όγκους αυλικού τύπου Α, οι γυναίκες με HER2 υποτύπο και αυλικού τύπου Β είχαν σε γενικές γραμμές μία διπλάσια αύξηση του κινδύνου θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού. Όμως, για τις γυναίκες με όγκους αυλικού τύπου Α προέκυψε πως ο κίνδυνος καθυστερημένης (όψιμης) θνησιμότητας παραμένει σε γυναίκες με όγκους αυλικού τύπου Α.
Φάνηκε, λοιπόν, πως οι μοριακοί υποτύποι ήταν σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες της θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού. Οι γυναίκες με Her2 όγκους και αυλικού Β υποτύπους είχαν την φτωχότερη επιβίωση, ακόμα και μετά τη διόρθωση για σημαντικές συμμεταβλητές, αλλά η καμπύλη επιβίωσης για γυναίκες με όγκους τύπου αυλικού Α συνεχίζει να μειώνεται σταθερά και μετά από τη δεκαετία.
http://cebp.aacrjournals.org/content/21/10/1848
Ελέχθησαν 934 γυναίκες ενός ασφαλιστικού φορέα, οι οποίες διαγνώσθηκαν με διηθητικό καρκίνο του μαστού μεταξύ των ετών 1988 και 1995 και παρακολουθήθηκαν ως το 2008.
Οι όγκοι κατατάχτηκαν, με βάση το προφίλ έκφρασης των ορμονικών υποδοχέων και του HER2 σε τέσσερις μοριακούς υποτύπους: αυλικός Α, αυλικός Β, βασικός και Her2. Η συμπεριφορά της νόσου παρακολουθήθηκε από την ημέρα του χειρουργείου ως το τέλος της μελέτης ή ως τον θάνατο των ασθενών. Στη διάρκεια των 21 χρόνων που διήρκησε η μελέτη, απεβίωσαν 223 ασθενείς (23,9%) εξ αιτίας της νόσου,.
Συγκρινόμενες με τις γυναίκες που είχαν όγκους αυλικού τύπου Α, οι γυναίκες με HER2 υποτύπο και αυλικού τύπου Β είχαν σε γενικές γραμμές μία διπλάσια αύξηση του κινδύνου θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού. Όμως, για τις γυναίκες με όγκους αυλικού τύπου Α προέκυψε πως ο κίνδυνος καθυστερημένης (όψιμης) θνησιμότητας παραμένει σε γυναίκες με όγκους αυλικού τύπου Α.
Φάνηκε, λοιπόν, πως οι μοριακοί υποτύποι ήταν σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες της θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού. Οι γυναίκες με Her2 όγκους και αυλικού Β υποτύπους είχαν την φτωχότερη επιβίωση, ακόμα και μετά τη διόρθωση για σημαντικές συμμεταβλητές, αλλά η καμπύλη επιβίωσης για γυναίκες με όγκους τύπου αυλικού Α συνεχίζει να μειώνεται σταθερά και μετά από τη δεκαετία.
http://cebp.aacrjournals.org/content/21/10/1848
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου