Η συμμετοχή σε κλινικές έρευνες για επικουρική θεραπεία στον καρκίνο του μαστού βελτιώνει την επιβίωση συγκριτικά με την επικουρική θεραπεία που χορηγείται βάση των υφιστάμενων οδηγιών;

Οι κλινικές μελέτες στο πλαίσιο της επικουρικής θεραπείας συγκρίνουν ένα καθιερωμένο θεραπευτικό σχήμα με μία νέα ουσία ή ένα νέο σχήμα.

Η συμμετοχή στις κλινικές έρευνες εν τούτοις είναι διαθέσιμη μόνο για λίγους ασθενείς και υπάρχουν αυστηρά κριτήρια από τα οποία αποκλείεται ένας μεγάλος αριθμός απ’ αυτές. Μία μη επιλεγμένη σειρά ασθενών χρησιμοποιήθηκε για να διερευνηθούν οι ακόλουθες ερωτήσεις: 1) Σχετίζεται η συμμετοχή σε κλινικές μελέτες επικουρικής θεραπείας με βελτίωση της επιβίωσης.2) Ποια είναι η επίπτωση της θεραπείας που γίνεται σύμφωνα με κατευθυντήριες οδηγίες στην επιβίωση του καρκίνου του μαστού συγκρινόμενη με αυτή των ασθενών που συμμετέχουν σε κλινικές μελέτες; Προσφέρει η καθιερωμένη επικουρική θεραπεία το ίδιο αποτέλεσμα;

Αυτή η γερμανική αναδρομική πολυκεντρική μελέτη περιέλαβε 9.433 ασθενείς με πρωτοπαθή καρκίνο του μαστού οι οποίες αντιμετωπίσθηκαν από το 1992 έως το 2008. Απ’ αυτές οι 1.255 ασθενείς (13,3%)  συμμετείχαν σε επικουρικές κλινικές έρευνες και οι 8.178 (86,7%) όχι.

Η επιβίωση ελεύθερης υποτροπής ήταν μεγαλύτερη μεταξύ των συμμετεχόντων σε κλινικές έρευνες συγκριτικά με την αντίστοιχη αυτών που δεν συμμετείχαν (P=0,006) , αλλά διαφορές στη συνολική επιβίωση δεν ήταν σημαντικές (P=0,15).

Όταν γίνεται κατηγοριοποίηση ανάλογα με την προσκόλληση στις κατευθυντήριες οδηγίες, τα αποτελέσματα δεν ήταν διαφορετικά για αυτές που ακολουθούσαν  θεραπεία βάσει οδηγιών συγκριτικά με αυτές που συμμετείχαν στις μελέτες.

Οι παράμετροι της επιβίωσης εντούτοις ήταν σημαντικά φτωχότερες σ’ όσες συμμετείχαν σε έρευνες ή σε θεραπείες που δεν γινόταν σύμφωνα με τις οδηγίες σε σύγκριση με τις θεραπείες ( ερευνητικές ή κλασικές) που εφαρμοζόταν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες.

Υπάρχει μια δυνατή συσχέτιση μεταξύ της προσκόλλησης στις κατευθυντήριες οδηγίες στην επικουρική θεραπεία του καρκίνου του μαστού και στην επιβίωση. Η συμμετοχή σε κλινικές έρευνες τείνει να δίνει υψηλότερες επιβιώσεις, αλλά μόνο εάν υπάρχει προσκόλληση στις οδηγίες.

Ασθενείς που δεν έχουν πρόσβαση σε κλινικές μελέτες μπορεί να κερδίσουν σημαντικά οφέλη με το να προσκολληθούν σε χορήγηση επικουρικής θεραπείας που ακολουθεί τις υπάρχουσες κατευθυντήριες οδηγίες.