Σκοπός αυτής της μελέτης, από την Κίνα, ήταν να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα της θεραπείας και οι προγνωστικοί παράγοντες στις περιπτώσεις ασθενών με αφανή καρκίνο του μαστού. Για τον σκοπό αυτό έγινε αναδρομική ανάλυση των στοιχείων 95 ασθενών με αφανή καρκίνο του μαστού οι οποίες αντιμετωπίσθηκαν σ’ ένα νοσοκομείο μεταξύ του Ιανουαρίου 1998 και 2010.
Από τις 95 ασθενείς, οι 64 υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή και λεμφαδενικό καθαρισμό με ή χωρίς ακτινοθεραπεία μετά τη μαστεκτομή, οι 13 υποβλήθηκαν σε καθαρισμό μασχάλης που ακολουθήθηκε από ακτινοβολία του σύστοιχου (ομόπλευρου) μαστού και οι υπόλοιπες 18 αντιμετωπίσθηκαν με λεμφαδενικό καθαρισμό.
Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή και λεμφαδενική κένωση ή ακτινοθεραπεία και λεμφαδενική κένωση είχαν σημαντικά βελτιωμένα ποσοστά τόσο επιβίωσης ελεύθερης από τοπικοπεριοχική υποτροπή, όσο και επιβίωσης ελεύθερης μεταστάσεων, συγκριτικά με αυτά που είχαν όσες ασθενείς υποβλήθηκαν μόνο σε λεμφαδενική κένωση (P<0,05).
Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές σ’ ό,τι αφορά την ελεύθερη από τοπικοπεριοχική υποτροπή, την ελεύθερη από μετάσταση και την ειδική για τον καρκίνο του μαστού επιβίωση μεταξύ των ασθενών που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή και κένωση μασχάλης και εκείνων που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία του σύστοιχου μαστού και κένωση μασχάλης.
Η πολυπαραγοντική ανάλυση ανέδειξε την ύπαρξη 4 ή περισσότερων διηθημένων λεμφαδένων ως παράγοντα σημαντικά χειρότερης έκβασης για την ειδική από τον καρκίνο του μαστού και για την ελεύθερη υποτροπής - μετάστασης επιβίωση.
Ασθενείς με αφανή καρκίνο του μαστού που υποβλήθηκαν σε λεμφαδενική κένωση και στη συνέχεια σε ακτινοθεραπεία του σύστοιχου μαστού είχαν παρόμοια αποτελέσματα με ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή.
Από τις 95 ασθενείς, οι 64 υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή και λεμφαδενικό καθαρισμό με ή χωρίς ακτινοθεραπεία μετά τη μαστεκτομή, οι 13 υποβλήθηκαν σε καθαρισμό μασχάλης που ακολουθήθηκε από ακτινοβολία του σύστοιχου (ομόπλευρου) μαστού και οι υπόλοιπες 18 αντιμετωπίσθηκαν με λεμφαδενικό καθαρισμό.
Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή και λεμφαδενική κένωση ή ακτινοθεραπεία και λεμφαδενική κένωση είχαν σημαντικά βελτιωμένα ποσοστά τόσο επιβίωσης ελεύθερης από τοπικοπεριοχική υποτροπή, όσο και επιβίωσης ελεύθερης μεταστάσεων, συγκριτικά με αυτά που είχαν όσες ασθενείς υποβλήθηκαν μόνο σε λεμφαδενική κένωση (P<0,05).
Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές σ’ ό,τι αφορά την ελεύθερη από τοπικοπεριοχική υποτροπή, την ελεύθερη από μετάσταση και την ειδική για τον καρκίνο του μαστού επιβίωση μεταξύ των ασθενών που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή και κένωση μασχάλης και εκείνων που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία του σύστοιχου μαστού και κένωση μασχάλης.
Η πολυπαραγοντική ανάλυση ανέδειξε την ύπαρξη 4 ή περισσότερων διηθημένων λεμφαδένων ως παράγοντα σημαντικά χειρότερης έκβασης για την ειδική από τον καρκίνο του μαστού και για την ελεύθερη υποτροπής - μετάστασης επιβίωση.
Ασθενείς με αφανή καρκίνο του μαστού που υποβλήθηκαν σε λεμφαδενική κένωση και στη συνέχεια σε ακτινοθεραπεία του σύστοιχου μαστού είχαν παρόμοια αποτελέσματα με ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου