Σε ασθενείς με καρκίνο μαστού σταδίου ΙΙΙ, η χορήγηση νεοεπικουρικής χημειοθεραπείας που ακολουθείται από τοπικο-περιοχική θεραπεία, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η χειρουργική επέμβαση και η μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία, συνιστούν μία καθιερωμένη θεραπευτική πρακτική. Σ’ αυτήν εντάσσεται και η ορμονοθεραπεία, όταν πρόκειται για περιπτώσεις με ορμονοθετικούς όγκους.Συχνά η χειρουργική επέμβαση που επιλέγεται είναι η τροποποιημένη ριζική μαστεκτομή, αλλά σε καλή ανταπόκριση του όγκου έχει δοκιμαστεί με καλά αποτελέσματα και η συντηρητική χειρουργική αντιμετώπιση. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται σε επιλεγμένες περιπτώσεις, με μικρούς όγκους και η μαστεκτομή με διατήρηση του δέρματος, που ακολουθείται από άμεση αποκατάσταση. Πολλές είναι οι μελέτες που τα αποτελέσματα τους επιβεβαιώνουν την ασφάλεια της συγκεκριμένης πρακτικής.
Μία νέα μελέτη, από γιατρούς του τμήματος ακτινοθεραπείας στο Ινστιτούτο για τον καρκίνο του Winship του πανεπιστημίου Emory στην Atlanta των Η.Π.Α., που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό International Journal of Radiation Oncology, Biology, Physics, διερεύνησε την επίδραση της μαστεκτομής με διατήρηση του δέρματος και άμεση αποκατάσταση. Περιληπτικά, η μελέτη έχει ως ακολούθως:
Η επίπτωση της μαστεκτομής με διατήρηση του δέρματος και άμεση αποκατάσταση σε ασθενείς με καρκίνο μαστού σταδίου ΙΙΙ, που υποβλήθηκαν σε νεοεπικουρική χημειοθεραπεία και ακτινοβολία μετά τη μαστεκτομή.
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της μαστεκτομής με διατήρηση του δέρματος ( skin sparing mastectomy) (SSM) σε συνδυασμό με άμεση αποκατάσταση (immediate reconstruction-IR) σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του μαστού είναι ασαφείς. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να συγκρίνει τα αποτελέσματα των γυναικών με μη φλεγμονώδη καρκίνο σταδίου ΙΙΙ που υποβλήθηκαν σε SSM με IR σε σχέση με γυναίκες που δεν αντιμετωπίστηκαν με SSM και που όλες υποβλήθηκαν σε νεοεπικουρική χημειοθεραπεία και η επικουρική θεραπεία με ακτινοβολία (XRT).
Μεταξύ Οκτωβρίου 1997 και Μαρτίου 2010, 100 συνεχόμενες ασθενείς (40 SSM με IR και 60 χωρίς SSM) με καρκίνο μαστού σταδίου ΙΙΙ υπεβλήθηκαν σε νεοπικουρική χημειοθεραπευτική αγωγή με ανθρακυκλίνη και / ή ταξάνη, σε μαστεκτομή, και σε επικουρική XRT. Κλινικό στάδιο (SSM + IR vs μη-SSM) ήταν IIIA (75% vs 67%), IIIB (8% vs 18%), και IIIC (8% vs 8%). Όγκοι μεγαλύτεροι των 5 cm διαπιστώθηκαν στο 74% vs 69%. Το 97% των ασθενών και στις δύο ομάδες είχαν θετικούς λεμφαδένες και 8% vs 18% είχε T4b νόσο.
Ο χρόνος από την αρχική βιοψία έως το ξεκίνημα της XRT ήταν πιο παρατεταμένος για την ομάδα των ασθενών με SSM+IR (274 έναντι 254 ημέρες, p = 0.04), και υπήρξε μια τάση καθυστέρησης της XRT πάνω από 8 εβδομάδες (52% vs 31%, p = 0.07 ) μετά την επέμβαση. Το ποσοστό των επιπλοκών που απαιτούσαν χειρουργική επέμβαση ήταν υψηλότερο στην ομάδα SSM+IR (37,5% vs 5%, p <0,001). Η εντός διετίας τοπικό περιοχική υποτροπή, η ειδική από καρκίνο του μαστού επιβίωση και η συνολική επιβίωση για την ομάδα με SSM + IR σε σχέση με την ομάδα χωρίς SSM ήταν αντίστοιχα 94,7% vs 97,4%, 91,5% vs 86,3% και 87,4% vs 84,8% (p = μη σημαντικό).
Συμπερασματικά, από τη μικρή αυτή μελέτη, με περιορισμένη παρακολούθηση, προέκυψε ότι η SSM + IR παρατείνει το χρόνο για την συνολική θεραπευτική παρέμβαση και ανέδειξε μία τάση προς καθυστέρηση της ακτινοθεραπείας, χωρίς, όμως, να υπάρξει δυσμενής επίδραση στα ογκολογικά αποτελέσματα. Τα ποσοστά των επιπλοκών ήταν σημαντικά υψηλότερα στην ομάδα αυτή. Μεγαλύτερη παρακολούθηση είναι αναγκαία.
Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της μαστεκτομής με διατήρηση του δέρματος ( skin sparing mastectomy) (SSM) σε συνδυασμό με άμεση αποκατάσταση (immediate reconstruction-IR) σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του μαστού είναι ασαφείς. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να συγκρίνει τα αποτελέσματα των γυναικών με μη φλεγμονώδη καρκίνο σταδίου ΙΙΙ που υποβλήθηκαν σε SSM με IR σε σχέση με γυναίκες που δεν αντιμετωπίστηκαν με SSM και που όλες υποβλήθηκαν σε νεοεπικουρική χημειοθεραπεία και η επικουρική θεραπεία με ακτινοβολία (XRT).
Μεταξύ Οκτωβρίου 1997 και Μαρτίου 2010, 100 συνεχόμενες ασθενείς (40 SSM με IR και 60 χωρίς SSM) με καρκίνο μαστού σταδίου ΙΙΙ υπεβλήθηκαν σε νεοπικουρική χημειοθεραπευτική αγωγή με ανθρακυκλίνη και / ή ταξάνη, σε μαστεκτομή, και σε επικουρική XRT. Κλινικό στάδιο (SSM + IR vs μη-SSM) ήταν IIIA (75% vs 67%), IIIB (8% vs 18%), και IIIC (8% vs 8%). Όγκοι μεγαλύτεροι των 5 cm διαπιστώθηκαν στο 74% vs 69%. Το 97% των ασθενών και στις δύο ομάδες είχαν θετικούς λεμφαδένες και 8% vs 18% είχε T4b νόσο.
Ο χρόνος από την αρχική βιοψία έως το ξεκίνημα της XRT ήταν πιο παρατεταμένος για την ομάδα των ασθενών με SSM+IR (274 έναντι 254 ημέρες, p = 0.04), και υπήρξε μια τάση καθυστέρησης της XRT πάνω από 8 εβδομάδες (52% vs 31%, p = 0.07 ) μετά την επέμβαση. Το ποσοστό των επιπλοκών που απαιτούσαν χειρουργική επέμβαση ήταν υψηλότερο στην ομάδα SSM+IR (37,5% vs 5%, p <0,001). Η εντός διετίας τοπικό περιοχική υποτροπή, η ειδική από καρκίνο του μαστού επιβίωση και η συνολική επιβίωση για την ομάδα με SSM + IR σε σχέση με την ομάδα χωρίς SSM ήταν αντίστοιχα 94,7% vs 97,4%, 91,5% vs 86,3% και 87,4% vs 84,8% (p = μη σημαντικό).
Συμπερασματικά, από τη μικρή αυτή μελέτη, με περιορισμένη παρακολούθηση, προέκυψε ότι η SSM + IR παρατείνει το χρόνο για την συνολική θεραπευτική παρέμβαση και ανέδειξε μία τάση προς καθυστέρηση της ακτινοθεραπείας, χωρίς, όμως, να υπάρξει δυσμενής επίδραση στα ογκολογικά αποτελέσματα. Τα ποσοστά των επιπλοκών ήταν σημαντικά υψηλότερα στην ομάδα αυτή. Μεγαλύτερη παρακολούθηση είναι αναγκαία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου