
Το υλικό της μελέτης τους περιλαμβάνει 113 περιπτώσεις διηθητικών MBCSH που εξετάστηκαν σε μία 5ετία. Η έκφραση των οιστρογονικών υποδοχέων (ER) και υποδοχέων προγεστερόνης (PgR), ο δείκτης πολλαπλασιασμού Ki67, η έκφραση του HER2 και ο βαθμός κακοήθειας (grading) προσδιορίστηκαν προοπτικά σε κάθε εστία του όγκου ξεχωριστά και οι αναντιστοιχίες μεταξύ των εστιών καταγράφηκαν.
Αναντιστοιχίες στην κατάσταση των υποδοχέων ER προέκυψαν σε 5 περιπτώσεις (4,4%) και στους προγεστερονικούς σε 18 ( 15,9%). Σ’ ότι αφορά το βαθμό κακοήθειας αναντιστοιχία διαπιστώθηκε σε 21 περιπτώσεις( 18,6%) , ενώ κάτι αντίστοιχο προέκυψε για τον δείκτη πολλαπλασιασμού (Ki67) σε 17 περιπτώσεις (15%) και για τον HER2 σε 11 περιπτώσεις ( 9,7%).
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα , με βάση αυτή την εμπειρία τους, ότι οι διηθητικοί MBCSH παρουσιάζουν ετερογένεια μεταξύ των διαφόρων εστιών. Στην κλινική πράξη, σ’ ένα όχι μικρό ποσοστό ( σε 14 αασθενείς – 12,4%) η ανάδειξη της ετερογένειας, τους οδήγησε να χορηγήσουν διαφορετικές επικουρικές αγωγές από εκείνες που θα χορηγούσαν αν ελάμβαναν υπόψη τους μόνο τα βιολογικά χαρακτηριστικά της μεγαλύτερης εστίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου