Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΙΝΟΓΛΟΥ.
Η διεγχειρητική ακτινοθεραπεία (intraoperative radiotherapy- IORT) εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια σε πολλά κέντρα για τη θεραπεία ασθενών με καρκίνο του μαστού, που αντιμετωπίζονται με ευρεία εκτομή ή ογκεκτομή.
Η διάρκεια της θεραπείας είναι σύντομη και η αποτελεσματικότητα της στον έλεγχο της τοπικής υποτροπής φαίνεται να είναι πολύ καλή.
Η διεγχειρητική ακτινοθεραπεία με τη μέθοδο απελευθέρωσης ηλεκτρονίων (σύστημα MOBETRON) αποτελεί μία θεραπευτική πρόοδο, για την αντιμετώπιση των νεοδιαγνωσθέντων κρουσμάτων καρκίνου του μαστού.
Η επιλογή των ασθενών στις οποίες εφαρμόζεται αυτή η νέα μέθοδος είναι πολύ αυστηρή και βασίζεται στα παρακάτω κριτήρια:
1.το μέγεθος της πρωτοπαθούς βλάβης δεν ξεπερνά τα 20χιλ.(pΤ1).
2.η βλάβη πρέπει να είναι μονοεστιακή
3.ο φρουρός λεμφαδένας στην ταχεία βιοψία πρέπει να είναι αρνητικός(με ανοσοιστοχημεία)
4.τα χειρουργικά όρια εκτομής να είναι υγιή
5.αφορά μόνο τα διηθητικά πορογενή καρκινώματα (εξαιρούνται τα λοβιακά )
6.εξαιρούνται οι ασθενείς με εστίες in situ ή με καρκινωματώδη έμβολα στα περιφερικά αγγεία
Τα πλεονεκτήματα αυτού του συστήματος σε σχέση με την κλασσική εξωτερική ακτινοθεραπεία είναι τα ακόλουθα..
1.βελτίωση της αποτελεσματικότητας , αφού με την κλασσική ακτινοθεραπεία το ποσοστό τοπικής υποτροπής από 30% πέφτει στο 10% περίπου, με το σύστημα MOBETRON το ποσοστό φτάνει το 3%
2.Η ακτινοθεραπεία γίνεται στο χειρουργείο με λιγότερη ακτινοβολία και μεγαλύτερη ακρίβεια στο στόχο.
3.Τα εγκαύματα και ο πόνος μετά τις θεραπείες αποφεύγεται ,γιατί το δέρμα δεν ακτινοβολείται
4.Μείωση του κόστους της θεραπείας
5.Με την κλασσική μέθοδο η διάρκεια της θεραπείας είναι 5 εβδομάδες ,ενώ με το MOBETRON 4 λεπτά.
Σε περίπτωση που ο λεμφαδένας φρουρός είναι διηθημένος, συνιστάται η κλασική ακτινοθεραπεία να περιλάβει και τη μασχάλη.
Η μέθοδος, έχει εφαρμοστεί και σε γυναίκες που επέλεξαν μαστεκτομή με άμεση ή μη αποκατάσταση.
Πηγές
1.Sawaki M.,Sato S. World J Surg 2009 Dec;33(12) 2587-92
2.John Williams ASCO Breast Cancer Conference 2010
3.J.M. Nogaret ,D.Philippson Revue Medical de Bruxelles 2010 Feb no1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου