Ο στόχος της μελέτης της Danish Breast Cancer Cooperative Group αφορούσε ασθενείς με προχωρημένου σταδίου καρκίνο του μαστού, όπου επικρατούσαν οι όγκοι HER2(-) και οι οποίες χωρίστηκαν με τυχαία επιλογή σε δύο ομάδες. Η πρώτη, αποτελούμενη από 170 ασθενείς, έλαβε γεμσιταβίνη (1.000mg / m (2)) την 1η και 8η ημέρα συν δοσεταξέλη (75 mg / m (2)) την 8η ημέρα και η δεύτερη ομάδα, που αποτελείτο από 167 ασθενείς, έλαβε μόνο δοσεταξέλη (100 mg / m (2)) την 1η ημέρα, κάθε 21 ημέρες. Οι ασθενείς προηγουμένως είτε δεν είχαν λάβει καμία θεραπεία ή είχαν υποβληθεί σε νεοεπικουρική χημειοθεραπεία ή χημειοθεραπεία με σχήμα βασισμένο στην ανθρακυκλίνη για μεταστατική νόσο. Με κύρια κριτήρια έκβασης τον χρόνο ως την πρόοδο της (Time To Progression- TTP), και δευτερεύοντα ολική επιβίωση (OS), το ποσοστό ανταπόκρισης (RR), και την τοξικότητα.
Από τα αποτελέσματα έδειξαν έναν λίγο πιο διευρυμένο χρόνος ως την πρόοδο της νόσου για το συνδυασμό γεμσιταβίνης- δοσεταξέλης ( της τάξεως των 2 μηνών), η απαντητικότητα, όμως, ήταν η ίδια. Σ’ ότι αφορά την τοξικότητα ( σοβαρή ουδετεροπενία, λοίμωξη, θρομβοκυτταροπενία και περιφερική νευροπάθεια) αυτή ήταν πιο συχνότερη στο συνδυασμό γεμσιταβίνης – δοσεταξέλης.
Με βάση αυτά τα συμπεράσματα, οι συγγραφείς του άρθρου καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν φαίνεται να προκύπτει κάποιο κλινικό όφελος από την προσθήκη της γεμσιταβίνης σ’ αυτές τις ασθενείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου