Γράφει ο Νίκος Τσάρπαλης.
Η Early Breast Cancer Trialists' Collaborative Group (EBCTCG) ανακοίνωσε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet αυτού του μήνα τ’ αποτελέσματα μελέτης έπειτα από μακροχρόνια παρακολούθηση ασθενών με καρκίνο μαστού. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τις αρχικές τοποθετήσεις ότι η ακτινοθεραπεία μπορεί να μειώσει κατά το ήμισυ τον κίνδυνο υποτροπής και να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού που υποβλήθηκαν σε επέμβαση διατήρησής του.Η ανάλυση περιλάμβανε 10.801 γυναίκες που συμμετείχαν σε 17 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον κόσμο και αφορούσαν γυναίκες που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση διατήρησης του μαστού και ακτινοθεραπεία. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε ογκεκτομή, εκτομή ευρέως τμήματος μαστού ή τεταρτεκτομή. Ο διάμεσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 9,5 χρόνια ενώ για το 25% των ασθενών η μετεγχειρητική παρακολούθηση ξεπερνούσε τη δεκαετία.
Η μείωση της υποτροπής έγινε εμφανής κατά το πρώτο έτος μετά την ακτινοθεραπεία, και διατηρήθηκε σε όλη την πρώτη δεκαετία. Δέκα χρόνια μετά τη διάγνωση καρκίνου του μαστού, το 35% των γυναικών που δεν είχαν υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία παρουσίασαν υποτροπή, ενώ υποτροπίασε μόνο το 19% των γυναικών που είχαν υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία, με αποτέλεσμα η απόλυτη μείωση του κινδύνου να είναι της τάξεως του 15,7% ( P <0,0001).
Η υποτροπή ήταν τοπική στο 50% των γυναικών που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία, ενώ έφθανε το ποσοστό του 75% στις γυναίκες που δεν έλαβαν ακτινοθεραπεία.
Η 15-ετής απόλυτη μείωση του κινδύνου θανάτου από καρκίνο του μαστού ήταν 3,8% μετά από ακτινοθεραπεία ( Ρ = 0,00005), γεγονός που υποδηλώνει ότι κατά μέσο όρο αποφεύγεται ένας θάνατος από καρκίνο του μαστού για κάθε 4 υποτροπές που αποφεύγονται με ακτινοθεραπεία. Επιπλέον η ακτινοθεραπεία δεν αύξησε τον 15-ετή κίνδυνο θανάτου από άλλα αίτια εκτός του καρκίνου του μαστού.
Τα δεδομένα αυτών των μελετών δείχνουν ότι η ακτινοθεραπεία του μαστού, μετά από χειρουργική επέμβαση διατήρησής του, όχι μόνο μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο υποτροπής, αλλά μειώνει ελαφρώς τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η καταστροφή υπολειμματικών μικροσκοπικών εστιών όγκου με την ακτινοθεραπεία μειώνουν τη δυνατότητα εμφάνισης τόσο μιας τοπικής υποτροπής, όσο και απομακρυσμένων μεταστάσεων.
Αναδείχθηκε επίσης ότι η ακτινοθεραπεία βελτιώνει σημαντικά τον 10-ετή κίνδυνο υποτροπής, ακόμη και σε νεαρές γυναίκες με όγκους με υψηλού βαθμού θετικούς οιστρογονικούς υποδοχείς, οι οποίες ακολούθησαν ορμονοθεραπεία με ταμοξιφένη.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι μελέτη περιλαμβάνει λίγες ασθενείς ηλικίας άνω των 70 ετών και για αυτό το λόγο η γενίκευση των δεδομένων σε αυτή τη χαμηλού κινδύνου υποομάδα των γυναικών είναι περιορισμένη. Η εμφάνιση υποτροπής σε μία γυναίκα άνω των 70 ετών που δεν υποβλήθηκε σε ακτινοθεραπεία είναι σχετικά χαμηλή (2,1%). Αυτή η ομάδα των γυναικών έχει μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας από άλλη αιτία και όχι από καρκίνο τον καρκίνο του μαστού.
Αυτή τη στιγμή, τα περισσότερα πρωτόκολλα ορίζουν ότι η ακτινοθεραπεία θα πρέπει να δοθεί σε όλους τους ασθενείς μετά από χειρουργική επέμβαση διατήρησης του μαστού. Ωστόσο υπάρχει πάντα το ερώτημα αν υπάρχει κάποια ομάδα ασθενών που θα μπορούσαν να αποφύγουν την ακτινοθεραπεία. Η συμβολή της EBCTCG μελέτης στην κλινική πρακτική είναι ότι επιβεβαιώνει την σημερινή συναίνεση ότι: δεν υπάρχει καμία ομάδα ασθενών στους οποίους μπορεί να παραλειφθεί η ακτινοβολία μετά από επέμβαση διατήρησης του μαστού, αν και το απόλυτο όφελος σε χαμηλού κινδύνου ηλικιωμένους ασθενείς (>70 ετών) που έλαβαν θεραπεία με ταμοξιφένη είναι πάρα πολύ μικρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου