Συχνότερη εμφάνιση θρομβοεμβολικών επεισοδίων σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο σους οποίους χορηγούνται παράγοντες που διεγείρουν την ερυθροποίηση.

Το τελευταίο διάστημα αυτή η κατηγορία φαρμάκων βρίσκεται στην επικαιρότητα στο πλαίσιο των συζητήσεων για το υψηλό κόστος τους και επομένως την ανάγκη πιο συγκρατημένης συνταγογράφησης τους.

Η μελέτη από το Χιούστον, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer, εφιστά την προσοχή μας καθώς διαπιστώνει και αυτή ότι η χορήγηση παραγόντων που διεγείρουν την ερυθροποιητίνη στις ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χημειοθεραπεία για αντιμετώπιση της μεταστατικής νόσου είχε ως αποτέλεσνα να αυξηθει ο αριθμός των ασθενών που παρουσίασαν θρομβοεμβολικά επεισόδια.

( Μετά την παρουσίαση της περίληψης της μελέτης, παρατίθενται αποσπάσματα της ανακοίνωσης του Ε.Ο.Φ. σχετικά με τη χρήση αυτών των παραγόντων και τις επιπλοκές τους.)

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/cncr.25972/full

Complications associated with erythropoietin-stimulating agents in patients with metastatic breast cancer: A Surveillance, Epidemiology, and End Results-Medicare Study.

Chavez-Macgregor M, Zhao H, Fang S, Srokowski TP, Hortobagyi GN, Giordano SH.

Source

Division of Cancer Medicine, The University of Texas MD Anderson Cancer Center, Houston, Texas.

Abstract

BACKGROUND:

The authors evaluated the patterns of use and the risk of thromboembolic events (TEE) associated with erythropoietin-stimulating agents (ESAs) in older patients with metastatic breast cancer who were receiving chemotherapy.

METHODS:

The study was retrospective and used the SEER-Medicare linked database. Stage IV breast cancer patients diagnosed from 1995-2005, treated with chemotherapy, ≥66 years old, with full coverage of Medicare A and B were included. The World Health Organization's International Classification of Diseases (ICD-9) and the Healthcare Common Procedure Coding System (HCPCS) were used to identify the use of ESAs, chemotherapy, and complications of therapy. Analyses included descriptive statistics and logistic regression.

RESULTS:

Of 2266 women, 980 (43.3%) received ESAs, and 1286 (56.7%) did not. Patients diagnosed after 1999 or who received treatment with taxanes, anthracyclines, or vinorelbine were more likely to receive ESAs. Patients receiving ESAs had higher rates of stroke (18.5% vs 15.1%, P = .031); deep-vein thrombosis (DVT; 21.3% vs 14.4%, P<.001), other/unspecified thromboembolic event (TEE; 19.8% vs 14.7%, P = .001), and any clot (31.3% vs 23.4%, P<.0001). In multivariate analysis, patients receiving ESAs had increased risk for DVT (odds ratio [OR], 1.36; 95% confidence interval [CI], 1.05-1.75), and any clot (OR, 1.26; 95% CI, 1.02-1.57). A dose-dependent effect was evident for stroke, DVT, other TEE, and any clot.

CONCLUSIONS:

In this cohort of patients, the use of ESAs increased the risk of TEEs, with a dose-dependent effect for stroke, DVT, other TEE, and any clot. The data show that among patients treated with chemotherapy and ESAs for metastatic breast cancer, TEEs are a common event. Therefore, caution is recommended when using these agents. Cancer 2011;. © 2011 American Cancer Society. 

                                                  - - - - - - - - - - - - - - - -  - -

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων


Συμπεράσματα της Επιτροπής Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) - Ανασκόπηση της Ασφάλειας των Παραγόντων Διέγερσης της Ερυθροποίησης (ESAs) σε Ασθενείς με αναιμία λόγω νεφρικής ανεπάρκειας ή χημειοθεραπείας σε καρκινοπαθείς

 Epoetin alfa (EPREX® / ERYPO®)
Darbepoetin alfa (ARANESP® /NESPO®)
Epoetin beta (NEORECORMON®)
Methoxy polyethylene glycol-epoetin beta (MIRCERA®)
Epoetin delta (DYNEPO®)
Biosimilar Epoetin alfa (BINOCRIT/EPOETIN ALFA HEXAL/ABSEAMED)
Epoetin Zeta (SILAPO/RETACRIT)


Προς Επαγγελματίες Υγείας,

Σε συμφωνία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMEA), ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) επιθυμεί να σας παράσχει σημαντικές νέες  πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια των ESAs.
Κατά τη διάρκεια των προηγουμένων ετών, τα αποτελέσματα τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων κλινικών μελετών, μετά-αναλύσεων και της Ανασκόπησης Cochrane έχουν δημιουργήσει ανησυχίες σχετικά με:

• Την συντόμευση του χρόνου έως την εξέλιξη του όγκου, την μειωμένη συνολική επιβίωση και τον αυξημένο κίνδυνο για  φλεβική θρομβοεμβολή σε καρκινοπαθείς ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με ESAs.
• Τον αυξημένο κίνδυνο θανάτου και σοβαρών καρδιαγγειακών επεισοδίων σε αναιμικούς ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που υποβάλλονται σε θεραπεία με ESAs, όταν η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης υπερβαίνει τα 12 g/dL……………………………………………………………………………………………                  

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, σε ορισμένες θεραπευτικές καταστάσεις, οι μεταγγίσεις αίματος θα πρέπει να είναι η προτιμητέα θεραπεία για την αντιμετώπιση της αναιμίας σε καρκινοπαθείς ασθενείς. Η απόφαση να χορηγηθεί αγωγή με ανασυνδυασμένη ανθρώπινη ερυθροποιητίνη θα πρέπει να βασίζεται σε εκτίμηση του οφέλους/κινδύνου με τη συμμετοχή του κάθε ασθενή, που θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ειδική κλινική κατάσταση του ασθενούς. Παράγοντες που θα πρέπει να συνεκτιμηθούν για την λήψη της απόφασης αυτής είναι ο τύπος του όγκου και το στάδιο αυτού, ο βαθμός της αναιμίας, το προσδόκιμο επιβίωσης, το περιβάλλον στο οποίο ο ασθενής αντιμετωπίζεται και η προτίμηση του ασθενούς (βλ. παράγραφος 5.1). 


Παράγραφος 5.1

Η ερυθροποιητίνη είναι ένας αυξητικός παράγοντας που διεγείρει κατά κύριο λόγο την παραγωγή των ερυθροκυττάρων. Οι υποδοχείς της ερυθροποιητίνης μπορεί να εκφράζονται στην επιφάνεια διαφόρων κυττάρων όγκων.
Η επιβίωση και η εξέλιξη του όγκου έχουν μελετηθεί σε πέντε μεγάλες ελεγχόμενες μελέτες με 2833 ασθενείς συνολικά, εκ των οποίων οι τέσσερις ήταν διπλές τυφλές ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες και μία ήταν ανοιχτή μελέτη. Στις δύο από τις μελέτες εισήχθησαν ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με χημειοθεραπεία. Η συγκέντρωση στόχος της αιμοσφαιρίνης σε δύο μελέτες ήταν >13 g/dL, στις εναπομείναντες 3 μελέτες ήταν 12 – 14 g/dL. Στην ανοιχτή μελέτη δεν υπήρχε διαφοροποίηση στη συνολική επιβίωση μεταξύ ασθενών οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ανασυνδυασμένη ανθρώπινη ερυθροποιητίνη και φάρμακο ελέγχου. Στις τέσσερις ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες ο σχετικός κίνδυνος (hazard ratio, HR) για τη συνολική επιβίωση είχε εύρος από 1,25 έως 2,47 υπέρ της ομάδας  ελέγχου. Οι μελέτες αυτές έχουν δείξει μία επαναλαμβανόμενη ανεξήγητη, στατιστικά σημαντική, αυξημένη θνησιμότητα σε ασθενείς που έχουν αναιμία η οποία σχετίζεται με διάφορους κοινούς καρκίνους και οι οποίοι λάμβαναν ανασυνδυασμένη ανθρώπινη ερυθροποιητίνη συγκρινόμενοι με την ομάδα ελέγχου. Η έκβαση της συνολικής επιβίωσης στις μελέτες δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί ικανοποιητικά με τις διαφορές στη συχνότητα της θρόμβωσης και των σχετιζόμενων επιπλοκών μεταξύ αυτών στους οποίους χορηγήθηκε ανασυνδυασμένη ανθρώπινη ερυθροποιητίνη και σε αυτούς στην ομάδα ελέγχου.


Έχει επίσης πραγματοποιηθεί μία συστηματική ανασκόπηση με πάνω από 9000 ασθενείς με καρκίνο οι οποίοι συμμετείχαν σε 57 κλινικές μελέτες. Η μετά-ανάλυση των δεδομένων συνολικής επιβίωσης παρήγαγε σχετικό κίνδυνο σημειακής εκτίμησης 1,08 υπέρ της ομάδας ελέγχου (95 % CI: 0,99, 1,18, 42 μελέτες και 8167 ασθενείς). Παρατηρήθηκε αυξημένος σχετικός κίνδυνος θρομβοεμβολικών επεισοδίων (RR 1,67, 95 % CI: 1,35, 2,06, 35 μελέτες και 6769 ασθενείς) στους ασθενείς που υποβλήθηκαν με ανασυνδυασμένη ανθρώπινη ερυθροποιητίνη. Υπάρχουν συνεπώς επαναλαμβανόμενες ενδείξεις που υποδεικνύουν ότι μπορεί να βλάπτονται σημαντικά οι ασθενείς με καρκίνο που υποβάλλονται σε θεραπεία με ανασυνδυασμένη ανθρώπινη ερυθροποιητίνη. Ο βαθμός στον οποίο αυτές οι συνέπειες μπορεί να ισχύουν για τη χορήγηση της ανασυνδυασμένης ανθρώπινης ερυθροποιητίνης σε ασθενείς με καρκίνο, οι οποίοι υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία ώστε να επιτευχθούν συγκεντρώσεις αιμοσφαιρίνης χαμηλότερες από 13 g/dL, είναι αδιευκρίνιστος επειδή οι ασθενείς με αυτά τα χαρακτηριστικά που συμπεριλήφθηκαν στα δεδομένα που αξιολογήθηκαν ήταν λίγοι. 

 ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ


Αναλυτικά όλη η ανακοίνωση στη διεύθυνση:
http://eof1.eof.gr/html/pharmvig80.html