Σύμφωνα με μία μεγάλη αναδρομική ανάλυση, γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερης των 70 ετών οι οποίες υποβλήθηκαν σε ογκεκτομή εξαιτίας καρκίνου μαστού σε πρώιμο στάδιο, έχουν όφελος στην επιβίωση με την εφαρμογή της ακτινοθεραπείας.Αυτό το αποτέλεσμα έρχεται σε αντίθεση με τα αποτελέσματα της μελέτης CALGB 9343 η οποία αναφέρει ότι δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στην επιβίωση μεταξύ των ηλικιωμένων ασθενών με πρώιμο καρκίνο μαστού οι οποίες αντιμετωπίσθηκαν με ακτινοθεραπεία και ογκεκτομή και εκείνων που αντιμετωπίσθηκαν μόνον με ογκεκτομή.
Προσπαθώντας οι ερευνητές να δικαιολογήσουν τη διαφορά του αποτελέσματος μεταξύ των δύο μελετών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πιθανόν οι ασθενείς που έλαβαν ακτινοθεραπεία ήταν «πιο υγιείς» από εκείνες που υποβλήθηκαν μόνον σε χειρουργική επέμβαση.
Στη νέα μελέτη έλαβαν μέρος 30000 ασθενείς με παρόμοια χαρακτηριστικά της πρωτοπαθούς νόσου. Ήταν ηλικίας μεταξύ 70-84 ετών, διαγνώσθηκαν με ορμονοευαίσθητη νόσο κλινικού σταδίου Ι και έζησαν για τουλάχιστον ένα έτος μετά τη διάγνωση. Περίπου τα ¾ των ασθενών έλαβαν ακτινοθεραπεία μετά την ογκεκτομή.
Σε αυτές τις γυναίκες, το συνολικό ποσοστό επιβίωσης ήταν 88.6% στα 5 έτη, 65% στα 10 έτη, 39.6% στα 15 έτη. Στις γυναίκες που δεν έλαβαν ακτινοθεραπεία, τα αντίστοιχα ποσοστά επιβίωσης ήταν 73,1%, 41,7% και 20%.
Η μέση επιβίωση ήταν 13.1 έτη για τις γυναίκες που έλαβαν ακτινοθεραπεία και 11.1 έτη για τις ασθενείς που υποβλήθηκαν μόνον σε ογκεκτομή. Σε αυτή τη μελέτη δεν αναφέρεται πόσες ασθενείς έλαβαν ορμονοθεραπεία.
Η ΑΚΘ προσφέρει πολλά στον τοπικό έλεγχο της νόσου και πρέπει να εφαρμόζεται στις ασθενείς με μεγάλο προσδόκιμο επιβίωσης. Η μεγάλη ηλικία δεν πρέπει να αποτελεί από μόνη της παράγοντα καθοριστικό για τη μη χορήγηση ακτινοθεραπείας.
Σε μία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Cancer (2012; 118: 4642-4651) φάνηκε ότι στη δεκαετία η ακτινοθεραπεία συσχετίσθηκε με χαμηλότερο απόλυτο κίνδυνο για μαστεκτομή στον ίδιο μαστό. Στη συγκεκριμένη μελέτη βρέθηκαν υποομάδες ασθενών που φάνηκε ότι ωφελήθηκαν περισσότερο από την ακτινοθεραπεία. Σε αυτές τις υποομάδες περιλαμβάνονται ασθενείς με όγκους χαμηλής διαφοροποίησης (grade III), ασθενείς που δεν εκτιμήθηκαν επαρκώς για την κατάσταση των λεμφαδένων και οι ασθενείς ηλικίας 70-74 έτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου