Η επίδραση της καθυστερημένης έναρξης της θεραπευτικής αντιμετώπισης μετά την επιβεβαιωμένη με βιοψία διάγνωση του καρκίνου μαστού.

Ένα θέμα που συνεχώς μελετάται είναι αυτό των επιδράσεων που μπορεί να έχει η καθυστέρηση στην έναρξη της θεραπευτικής αγωγής, μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού. Σε πολλές χώρες με οργανωμένα συστήματα υγείας, όπου οι λίστες αναμονής είναι καθιερωμένη πρακτική, αλλά και στη χώρα μας όπου παρατηρούνται καθυστερήσεις σε  ορισμένα δημόσια νοσοκομεία, η διευκρίνιση του θέματος είναι πολύ σημαντική.

Πολλές μελέτες έδειξαν πως η καθυστέρηση δεν έχει επίδραση στην επιβιώση, εκτός και αν ξεπερνά τους 6 μήνες. Άλλες, πάλι έδειξαν ότι υπάρχει αρνητική επίδραση και σε πολύ πιο σύντομο από το προαναφερθέντα χρονικό διάστημα.

Μία νέα μελέτη από τη Νότια Καρολίνα με στοιχεία από την παρακολούθηση 1.786 ασθενών του προγράμματος ασφάλισης Medicaid   έδειξε ότι μία στις 10 γυναίκες περίμεναν περισσότερο από 60 ημέρες για να αρχίσουν τη θεραπεία τους. Αυτό το χρονικό διάστημα συνοδευόταν από μία σημαντική αύξηση  του κινδύνου θανάτου από όλες τις αιτίες ( 66%) και ειδικά από τον καρκίνο του μαστού (85%) για τις γυναίκες προχωρημένων σταδίων. 

Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα πως θα πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις ώστε να συντομευτεί ο χρόνος αναμονής ως το ξεκίνημα της θεραπείας και πως οι γιατροί θα πρέπει να επιλέγουν για πιο σύντομη εισαγωγή ασθενείς με προχωρημένη νόσο.

Δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικούJournal of Clinical Oncology, 19 Νοεμβρίου 2012-12-06

Δες και προηγούμενη σχετική δημοσίευση με θέμα την αύξηση των καθυστερήσεων στις ασθενείς με ασφάλιση Medicare στο ίδιο περιοδικό, που παρουσιάσαμε στην προηγούμενη έκδοσητου «περισκόπιου».