Η επιλεκτική βιοψία του φρουρού λεμφαδένα από μόνη της μπορεί να είναι αρκετή στο πλαίσιο της θεραπείας του πρώιμου καρκίνου του μαστού, όμως οι οριστικές αποδείξεις για να υποστηρίξουν αυτή την επιλογή είναι ελλείπεις.
Ο σκοπός αυτής της μελέτης από την Ισπανία ήταν να διερευνηθεί το κατά πόσο η αποχή από έναν συνακόλουθο λεμφαδενικό καθαρισμό στη μασχάλη αρκεί για να εξαχθούν οι ίδιες προγνωστικές πληροφορίες και να ελεγχθεί η πρόοδος της νόσου συγκριτικά με την εκτέλεση λεμφαδενικής κένωσης σε ασθενείς με μικρομεταστάσεις στην βιοψία του φρουρού λεμφαδένα.
Αυτή η προοπτική κλινική μελέτη περιέλαβε ασθενείς με νεοδιαγνωσθέντες πρώιμους καρκίνους του μαστού (Τ<3,5cm Ν0Ν0) που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ως πρώτη θεραπεία. Όλες είχαν μικρομεταστάσεις στο φρουρό λεμφαδένα. Τυχαιοποιημένα 112 ασθενείς υποβλήθηκαν σε πλήρη λεμφαδενική κένωση (ομάδα ελέγχου) και 121 σε κλινική παρακολούθηση ( ομάδα έρευνας). Η διάρκεια παρακολούθησης ήταν τα 5 χρόνια και ελέχθησαν η υποτροπή και η ελεύθερης νόσου επιβίωση
Σε 15 ασθενείς της ομάδας ελέγχου (13%), η λεμφαδενική κένωση ήταν θετική, με μικρή ποσότητα όγκου.
Τέσσερις ασθενείς εμφάνισαν υποτροπή: 1(1%) από 108 ασθενείς της ομάδας ελέγχου και 3 (2,5%) από τις 119 ασθενείς της ομάδας έρευνας. Δεν υπήρχαν διαφορές στην ελεύθερη νόσου επιβίωση (P=0,325) μεταξύ των δύο ομάδων και ούτε θάνατοι που σχετίζονταν με καρκίνο.
Τα αποτελέσματα αποτελούν ισχυρή ένδειξη ότι στις ασθενείς με πρώιμο καρκίνο του μαστού και μικρομεταστάσεις στο φρουρό λεμφαδένα η επιλεκτική λεμφαδενεκτομή του φρουρού λεμφαδένα είναι αρκετή για τον τοπικοπεριοχικό έλεγχο, αλλά και για την απομακρυσμένη νόσο, χωρίς σημαντικές επιδράσεις στην επιβίωση.
Ο σκοπός αυτής της μελέτης από την Ισπανία ήταν να διερευνηθεί το κατά πόσο η αποχή από έναν συνακόλουθο λεμφαδενικό καθαρισμό στη μασχάλη αρκεί για να εξαχθούν οι ίδιες προγνωστικές πληροφορίες και να ελεγχθεί η πρόοδος της νόσου συγκριτικά με την εκτέλεση λεμφαδενικής κένωσης σε ασθενείς με μικρομεταστάσεις στην βιοψία του φρουρού λεμφαδένα.
Αυτή η προοπτική κλινική μελέτη περιέλαβε ασθενείς με νεοδιαγνωσθέντες πρώιμους καρκίνους του μαστού (Τ<3,5cm Ν0Ν0) που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ως πρώτη θεραπεία. Όλες είχαν μικρομεταστάσεις στο φρουρό λεμφαδένα. Τυχαιοποιημένα 112 ασθενείς υποβλήθηκαν σε πλήρη λεμφαδενική κένωση (ομάδα ελέγχου) και 121 σε κλινική παρακολούθηση ( ομάδα έρευνας). Η διάρκεια παρακολούθησης ήταν τα 5 χρόνια και ελέχθησαν η υποτροπή και η ελεύθερης νόσου επιβίωση
Σε 15 ασθενείς της ομάδας ελέγχου (13%), η λεμφαδενική κένωση ήταν θετική, με μικρή ποσότητα όγκου.
Τέσσερις ασθενείς εμφάνισαν υποτροπή: 1(1%) από 108 ασθενείς της ομάδας ελέγχου και 3 (2,5%) από τις 119 ασθενείς της ομάδας έρευνας. Δεν υπήρχαν διαφορές στην ελεύθερη νόσου επιβίωση (P=0,325) μεταξύ των δύο ομάδων και ούτε θάνατοι που σχετίζονταν με καρκίνο.
Τα αποτελέσματα αποτελούν ισχυρή ένδειξη ότι στις ασθενείς με πρώιμο καρκίνο του μαστού και μικρομεταστάσεις στο φρουρό λεμφαδένα η επιλεκτική λεμφαδενεκτομή του φρουρού λεμφαδένα είναι αρκετή για τον τοπικοπεριοχικό έλεγχο, αλλά και για την απομακρυσμένη νόσο, χωρίς σημαντικές επιδράσεις στην επιβίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου