Εκβάσεις πόνου σε ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του μαστού και οστικές μεταστάσεις: αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης διπλής –τυφλής μελέτης για τη Δενοσουμάμπη και το Ζολενδρονικό οξύ.

Σε αυτή τη μελέτη, από το Τέξας, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer, οι συγγραφείς αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα της Δενοσουμάμπης σε σχέση με το Ζολενδρονικό οξύ στον πόνο των ασθενών με προχωρημένο καρκίνο μαστού και οστικές μεταστάσεις.

Η δενοσουμάμπη είναι ένα ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα που συνδεόμενο με το αντιγόνο RANKL, αναστέλλει τον σχηματισμό, τη λειτουργία και την επιβίωση των οστεοκλαστών, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα κατάγματος.

Το ζολενδρονικό οξύ ανήκει στην κατηγορία των διφωσφονικών  και αναστέλλει τη δράση των οστεοκλαστών, με αποτέλεσμα τη μικρότερη οστική απώλεια. 

Και τα δύο φάρμακα έχουν ένδειξη για χορήγηση σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού για την πρόληψη οστικών επιπλοκών.

Στην συγκεκριμένη τυχαιοποιημένη διπλή τυφλή μελέτη σε 2046 ασθενείς που είχαν καρκίνο του μαστού και οστικές μεταστάσεις ελέγχθηκαν οι εξής παράμετροι: η πρόληψη του πόνου, η  μείωση του πόνου στις καθημερινές δραστηριότητες και το ποσοστό των ασθενών που χρειάστηκαν ισχυρά οπιούχα αναλγητικά, αναλόγως αν οι ασθενείς ελάμβαναν δενοσουμάμπη ή ζολενδρονικό οξύ για την πρόληψη των οστικών επιπλοκών.

Οι ασθενείς πριν την έναρξη της αγωγής συμπλήρωναν μία φόρμα για αξιολόγηση του πόνου και το αυτό έπρατταν στη συνέχεια κάθε μήνα.

Συγκριτικά με όσες έπαιρνα ζολενδρονικό οξύ, λιγότεροι ήταν οι ασθενείς στην ομάδα της  δενοσουμάμπης που ανέφεραν ότι παρατήρησαν κλινικά σημαντική επιδείνωση του πόνου ( και σαν τέτοια εκτιμήθηκε η αύξηση του πόνου μεγαλύτερη ή ίση των 2 πόντων σε σχέση με την αρχική εκτίμηση στην πρώτη εξέταση), ενώ αυτές οι ασθενείς ανέφεραν και μία τάση μεγαλύτερης καθυστέρησης στην επιδείνωση του πόνου (στην περίπτωση των ασθενών με δενοσουμάμπη αυτή επήλθε στους 8,5 μήνες, ενώ σε εκείνες με ζολενδρονικό οξύ στους 7,4 μήνες, P=0,08).

Σε ασθενείς που δεν είχαν πόνο ή είχαν μέτριο πόνο στην αρχή, με τη δενοσουμάμπη παρατηρήθηκε  μία τετράμηνη καθυστέρηση στην πρόοδο έλευσης του σοβαρού πόνου συγκριτικά με τις ασθενείς της ομάδας που λάμβανε ζολενδρονικό οξύ (9,7 μήνες VS 5,8 μήνες, P=0,002).

Η δενοσουμάμπη καθυστέρησε το χρόνο για την επιτάχυνση της εμφάνισης του πόνου κατά την δραστηριότητα για περίπου 1 μήνα σε σχέση με το ζολενδρονικό οξύ.

Ο χρόνος, όμως, για την βελτίωση του πόνου και ο χρόνος για την μείωση της ενόχλησης από τον πόνο ήταν ίδιοι και στις δύο ομάδες.

Λιγότεροι ασθενείς με δενοσουμάμπη ανέφεραν ότι αύξησαν τη χρήση των ισχυρών οπιοειδών αναλγητικών σε σχέση με ό,τι είχαν καταγράψει στην αρχική μέτρηση.

Συμπερασματικά, η δενοσουμάμπη φαίνεται πως προσφέρει μια βελτιωμένη πρόληψη του πόνου και έχει τα ίδια αποτελέσματα στην ανακούφιση του συγκριτικά με το ζολενδρονικό οξύ. Επιπροσθέτως λίγοι ασθενείς με δενοσουμάμπη κατέφυγαν στη χρήση ισχυρών οπιοειδών αναλγητικών.