Ο κίνδυνος ανάπτυξης διηθητικού και μη διηθητικού πορογενούς καρκινώματος σε γυναίκες με άτυπες θηλώδεις βλάβες.

Οι καλοήθεις θηλώδεις ( θηλωματώδεις) βλάβες του μαστού περιλαμβάνουν το θήλωμα, τα πολλαπλά περιφερικά θηλώματα ( ή θηλωμάτωση) και την πολύ σπάνια κατάσταση της νεανικής θηλωμάτωσης.

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στις ηλεκτρονικές σελίδες του περιοδικού The Breast Journal, είναι αναδρομική και αφορά ασθενείς με θηλώδεις βλάβες του μαστού που διαγνώστηκαν μεταξύ Οκτωβρίου 1992 και Δεκεμβρίου 2009.

Από τη μελέτη αποκλείστηκαν ασθενείς με καρκίνο, διηθητικό ή μη, που είχε διαγνωστεί παλαιότερα ή με διάγνωση που έγινε εντός του πρώτου 6μήνου της παρακολούθησης. Από τις 167 ασθενείς που περιελήφθηκαν στην μελέτη οι 51 είχαν θηλώδεις βλάβες με ατυπία και οι 116 χωρίς ατυπία. Η διάμεση παερακολούθηση ήταν 4,6 χρόνια.

Η μέθοδος Kaplan-Meier χρησιμοποιήθηκε για να προσδιορίζει τον μεταγενέστερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Το long rank test χρησιμοποιήθηκε για  να συγκρίνει τις ομάδες ασθενών.

Οι ασθενείς με θηλώδεις βλάβες με ατυπία είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν διηθητικό ή μη διηθητικό καρκίνο του μαστού, με έναν 5ετή κίνδυνο της τάξεως του 13%, σε σύγκριση με κίνδυνο της τάξεως του 4,6% που είχαν οι ασθενείς χωρίς ατυπία ( p=0,03). 

Η παρούσα μελέτη επιβεβαιώνει το γεγονός ότι η παρουσία ατυπίας αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, συνήθως μετά από 5 – 6 χρόνια.