Η μελέτη αφορά ασθενείς μεταξύ των ετών 1994 -2010 που είχαν μεταστατική διήθηση σε λεμφαδένες της μασχάλης ( αποδεδειγμένη με βιοψία), υποβλήθηκαν σε χημειοθεραπεία και στη συνέχεια σε 150 εξ' αυτών έγινε εκτομή του λεμφαδένα φρουρού και σε 121 κένωση μασχάλης.Ο φρουρός λεμφαδένας αναγνωρίστηκε στο 93% (139/150). Σε 111 ασθενείς εξ' αυτών πραγματοποιήθηκε στη συνέχεια και κένωση μασχάλης, όπου προέκυψε πως το αποτέλεσμα της βιοψίας του φρουρού λεμφαδένα λεμφαδένα ήταν ψευδώς αρνητικό στις 15 ( 20,8%).
Σε 52 ασθενείς που είχαν μετά την χημειοθεραπεία φυσιολογική εμφάνιση των λεμφαδένων στην υπερηχογραφική εξέταση, το ποσοστό των ψευδώς αρνητικών ήταν μειωμένο (16.1%).
Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι μικρότερος αρχικά όγκος και μικρότερος αριθμός αφαιρεθέντων φρουρών λεμφαδένων (<2) σχετιζόταν με την εμφάνιση των ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων.
Το ποσοστό των ασθενών με πλήρη ιστολογική απάντηση στη νεοεπικουρική χημειοθεραπεία ήταν 42%.
Αν το υπερηχογράφημα έδειχνε φυσιολογική εικόνα των αδένων, τότε η απαντητικότητα αφορούσε το 51% των ασθενών και αν υπήρχαν θετικά ή ύποπτα ευρήματα στην υπερηχογραφική εξέταση, το ποσοστό της ιστολογικής πλήρους απαντητικότητας έπεφτε στο 33%.
http://www.springerlink.com/content/j0k85r5082kv6642/
Σ.Σ.: Η επιλογή της βιοψίας του φρουρού λεμφαδένα πριν από την έναρξη της νεοεπικουρικής θεραπείας αποτελεί την σωστότερη επιλογή σε ασθενείς με κλινικά αρνητικούς λεμφαδένες. Αυτή η βιοψία μπορεί να αντικατασταθεί με παρακέντηση του φρουρού λεμφαδένα υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση.
Στις περιπτώσεις ασθενών με ψηλαφητούς λεμφαδένες, η προ της νεοεπικουρικής θεραπείας βιοψία αποτελεί συνιστώμενη πρακτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου