Αν και οι κλινικά έκδηλες μεταστάσεις των μη θυρεοειδικών κακοηθειών ( non-thyroid malignancies- NTMs) στο θυρεοειδή αδένα είναι σπάνιες, είναι σημαντικό να εγείρεται η σχετική υποψία σε ασθενείς που παρουσιάζονται με μια νέα μάζα στο θυρεοειδή και ένα ιστορικό , απώτερο, προηγηθείσας κακοήθειας. Στην πραγματικότητα, το ποσοστό των μεταστάσεων των NTMs στο θυρεοειδή αδένα αναφέρεται στο 1,4% -3% όλων των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για υποψία καρκίνου του θυρεοειδούς. Στο παρόν άρθρο γίνεται αρθρογραφική ανασκόπηση της τελευταίας δεκαετίας σχετικά με αυτό το θέμα. Με βάση την πρόσφατη αρθρογραφία, οι πιο κοινές NTMs που μεθίστανται στο θυρεοειδή αδένα είναι τα καρκινώματα νεφρών (48,1%), παχέος εντέρου ( 10,4 %), πνευμόνων (8,3%), και μαστού (7,8%), όπως επίσης και τα σαρκώματα ( 4,0%). Μεταστάσεις των NTMs στο θυρεοειδή είναι πιο συχνές στις γυναίκες παρά στους άνδρες (αναλογία θηλυκού/αρσενικού = 1,4/ 1) και σε οζώδεις θυρεοειδείς (44,2%). Τα μέσα και ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα μεταξύ διάγνωσης των NTMs και των μεταστάσεων τους στο θυρεοειδή αδένα είναι 69,9 και 53 μήνες, αντίστοιχα. Στο 20% των περιπτώσεων η διάγνωση των NTMs και των μεταστάσεων τους στο θυρεοειδή ήταν ταυτόχρονη. Πρόσφατες αναφορές δείχνουν ότι υπάρχει μια υψηλότερη συχνότητα μεταστάσεων από σαρκώματα στο θυρεοειδή αδένα από ό, τι είχε αναφερθεί παλαιότερα. Η κυτταρολογική εξέταση υλικού από αναρρόφηση με λεπτή βελόνα βιοψία (FNAB) σε μάζες του θυρεοειδούς είναι χρήσιμη για τη διάγνωση των μεταστάσεων σ΄ αυτόν τον αδένα. Ωστόσο, απαιτείται να υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την NTM, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν τα κατάλληλα αντισώματα για την ανοσοϊστοχημική ανάλυση. Επομένως, η χρησιμότητα της είναι μικρότερη αν η NTM είναι αφανής. Σε ασθενείς με προϋπάρχουσα πάθηση του θυρεοειδούς η διάγνωση με FNAB μπορεί να είναι πιο δύσκολη λόγω της παρουσίας περισσοτέρων της μίας βλαβών στο όργανο.
Συμπεράσματα: Είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη κατά την αξιολόγηση ενός όζου του θυρεοειδούς , ιδιαίτερα σε ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό κακοήθειας, ότι αυτός ο αδένας μπορεί να είναι θέση εμφάνισης μεταστάσεων από μια ποικιλία όγκων. Σε ασθενείς με βλάβες του θυρεοειδούς και ιστορικό κακοήθους νόσου, ανεξάρτητα από το χρόνο που έχει παρέλθει από την αρχική διάγνωση του πρωτογενούς νεοπλάσματος, η υποτροπή της νόσου ή τη πρόοδος της κακοήθειας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
http://www.liebertpub.com/overview/thyroid/55/και Τhyroid. 2012 Feb 7. [Epub ahead of print]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου