Ο στόχος του πληθυσμιακού ελέγχου είναι να ανακαλύψει τον καρκίνο του μαστού όταν αυτός έχει όσο το δυνατό πιο μικρό μέγεθος. Πόσο συχνά, όμως, ανακαλύπτονται προχωρημένοι καρκίνοι και ποιες οι δυνατότητες του ελέγχου να τους μειώσει; Σ’ αυτά τα δύο ερωτήματα προσπάθησε να απαντήσει πληθυσμιακή μελέτη από την Ολλανδία, που περιέλαβε μία συνεχόμενη σειρά από 351.009 μαστογραφίες διαλογής 85.274 γυναικών μεταξύ 50 – 75 ετών, που συμμετείχαν σε ανά διετία έλεγχο σε μία περιοχή μαστογραφικού ελέγχου της Ολλανδίας την περίοδο 1997-2008.
Δύο ακτινολόγοι διαλογής ελέγξανε τις μαστογραφίες διαλογής όλων των προχωρημένων και όλων των απεικονιζόμενων σε μαστογραφία ενδιάμεσων καρκίνων και προσδιόρισαν το κατά πόσο οι προχωρημένοι καρκίνοι (όγκοι μεγαλύτεροι από 20χιλ και όγκοι με θετικούς λεμφαδένες) ήταν ορατοί σε προηγούμενες μαστογραφίες.
Συγκρίθηκαν τα χαρακτηριστικά των ασθενών και των όγκων μεταξύ περιπτώσεων με προχωρημένο καρκίνο και περιπτώσεων με πρώιμο καρκίνο, περιλαμβανομένου και του πορογενούς καρκινώματος in situ.
Σε 2.440 γυναίκες ανακαλύφθηκαν συνολικά 1.779 καρκίνοι από τον πληθυσμιακό έλεγχο και 669 ενδιάμεσοι καρκίνοι.
Η συχνότητα των προχωρημένων καρκίνων παρέμεινε σταθερή σε όλη τη δεκαετή περίοδο. Η συχνότητα της διάγνωσης προχωρημένων καρκίνων από τον πληθυσμιακό έλεγχο κυμάνθηκε μεταξύ 1,5 -1,9 / 1.000 εξετασθείσες γυναίκες (διάμεση τιμή: 1,6/ 1.000) και για τον προχωρημένο ενδιάμεσο καρκίνο μεταξύ 0,8 – 1,6/1.000 γυναικών εξ΄ αυτών που υποβλήθηκαν σε πληθυσμιακό έλεγχο (διάμεση τιμή 1,2/1.000).
Από τους 550 προχωρημένους καρκίνους που ανακαλύφθηκαν από τον πληθυσμιακό έλεγχο, οι 106 (18,6%) ανακαλύφθηκαν στον αρχικό μαστογραφικό έλεγχο, οι 265 (46,5%) καρκίνοι στους επόμενους ελέγχους και ήταν μαστογραφικά αφανείς στις προηγούμενες μαστογραφίες διαλογής, οι 88 (15,4%) είχαν κάποιες αμυδρές ενδείξεις και 111 (19,5%) απλώς δεν έγιναν αντιληπτές ( διέφυγαν της προσοχής).
Οι αντίστοιχοι αριθμοί και ποσοστά στις περιπτώσεις των προχωρημένων ενδιάμεσων καρκίνων ήταν 50,9% (216/424), 24,3% (103/424) και 25,1% (105/424) αντίστοιχα.
Στην πολυπαραγοντική ανάλυση οι γυναίκες με περισσότερο από 30 μήνες διάλειμμα μεταξύ των τελευταίων δύο μαστογραφιών ελέγχου είχαν αυξημένο κίνδυνο να διαγνωσθούν στον έλεγχο με προχωρημένο καρκίνο του μαστού (OR 1,63, 95% CI: 1,07 έως 2,48), ενώ φάνηκε πως και η ορμονική θεραπεία αποκατάστασης αυξάνει τον κίνδυνο προχωρημένης νόσου στους ενδιάμεσους καρκίνους (OR 3,04, 95% CI: 1,22 έως 7,53).
Οι συγγραφείς του άρθρου στο συμπέρασμα τους αναφέρουν ότι δεν παρατήρησαν να υπάρχει κάποια πτώση στον κίνδυνο προχωρημένου καρκίνου κατά τη διάρκεια των 12 ετών του διετούς μαστογραφικού πληθυσμιακού ελέγχου. Η πλειοψηφία αυτών των καρκίνων δεν θα μπορούσαν να προληφθεί μέσω πιο έγκαιρης διάγνωσης στον πληθυσμιακό έλεγχο.
( Η πρόσβαση στο πλήρες άρθρο είναι ελεύθερη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου