Νεοεπικουρική συστηματική θεραπεία: Ποιες ασθενείς είναι υποψήφιες ( από τα συμπεράσματα – συστάσεις της διεθνούς διάσκεψης του Biedenkopf -2010).

Τον Σεπτέμβριο 2010 συνεδρίασε μία διεθνής επιτροπή από αντιπροσώπους  ομάδων κλινικών ερευνών στο Biedenkopf της Γερμανίας, για τέταρτη φορά, και προέβει σε μία ανασκόπηση της κατάστασης σ΄ ό,τι αφορά τη νεοεπικουρική συστηματική θεραπεία (ΝεοΣΘ) και διατύπωσε σχετικά συμπεράσματα και συστάσεις για την κλινική πράξη. Το σχετικό άρθρο δημοσιεύθηκε στις 23-12-11 στις ηλεκτρονικές σελίδες του περιοδικού Annals of Surgical Oncology (http://www.annsurgoncol.org/journals/abstract.html?v=0&j=10434&i=0&a=2108_10.1245_s10434-011-2108-2&doi=).

Στο ερώτημα «ποιες ασθενείς είναι υποψήφιες για ΝεοΣΘ», οι συμμετέχοντες στη διαμόρφωση των συστάσεων έδωσαν την εξής απάντηση:

Γενικά, κάθε ασθενής που είναι υποψήφια για επικουρική συστηματική (χημειο ή /και ορμονο)θεραπεία είναι και υποψήφια για ΝεοΣΘ. Το κύριο αναμενόμενο όφελος από τη ΝεοΣΘ είναι ό περιορισμός της χειρουργικής θεραπείας ( που σε άλλο σημείο των συστάσεων τονίζουν πως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να παραλείπεται).

Και ενώ θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι προτιμήσεις των ασθενών, σε περιπτώσεις τοπικά προχωρημένου (ανεγχείρητου) ή φλεγμονώδη καρκίνου η  ΝεοΣθ αποτελεί τη συνιστώμενη θεραπεία.

Ασθενείς που επιθυμούν θεραπεία διατήρησης μαστού και οι οποίες είναι κάτι λιγότερο από τέλειες υποψήφιες για ΝεοΣΘ, σε απουσία αντενδείξεων εφαρμογής ακτινοθεραπείας, θα πρέπει να ενημερώνονται για τα οφέλη της.

Το μεγαλύτερο όφελος από την ΝεοΣΘ επιτυγχάνεται σε εκείνες τις ασθενείς που έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες για πλήρη ιστολογική απαντητικότητα. Τέτοιες πιθανότητες είναι αυξημένες σε ασθενείς ηλικίας μικρότερης των 40 ετών, με καρκινώματα μικρότερα των 2 εκ, πορογενή, υψηλού grade (III) και δείκτη Ki67, με αρνητικούς οιστρογονικούς υποδοχείς και βασικού ή HER2 υποτύπου. Λιγότερες πιθανότητες πλήρους ιστολογικής ανταπόκρισης έχουν οι ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 60 ετών, με όγκους μεγαλύτερους των 4 εκ., λοβιακά, χαμηλού grade (I) και δείκτη Ki67, με θετικούς οιστρογονικούς υποδοχείς και αυλικού υποτύπου. 

Αν υπάρχει διήθηση των μασχαλιαίων λεμφαδένων, η ΝεοΣΘ μπορεί να οδηγήσει σε νόσο με ιστολογικά αρνητικούς αδένες, κάτι που μπορεί να μειώσει την έκταση της επέμβασης στην μασχάλη, αν και σ΄αυτό υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ Ευρώπης και Η.Π.Α.

Ακόμα και στις περιπτώσεις με χαμηλές πιθανότητες ανταπόκρισης της νόσου στη ΝεοΣΘ , δεν είναι σπάνιες οι κλινικές ανταποκρίσεις και η υποσταδιοποίηση ανεγχείρητων καρκίνων.

Η ΝεοΣΘ δεν θα πρέπει να συστήνεται ως ρουτίνα όταν υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά για την καταλληλότητα της χημειοθεραπείας ( π.χ. μικροί [ <2 εκ.] όγκοι, ER+/HER-2neu αρνητικοί ή χαμηλού ή μέσου grade με κλινικά αρνητικούς λεμφαδένες). Τέτοιοι ασθενείς μπορεί να αντιμετωπιστούν μόνο με ορμονική επικουρική θεραπεία.

Τέλος, στο πως προσδιορίζεται η πλήρη απαντητικότητα, οι ειδικοί σημειώνουν ότι αυτή πρέπει να βασίζεται σε ιστοπαθολογικό έλεγχο, που περιλαμβάνει και την απουσία διηθητικού καρκινώματος στους δύο μαστούς και στους λεμφαδένες.  Οι ασθενείς με πλήρη απαντητικότητα στο μαστό, αλλά με θετικούς τους λεμφαδένες στη μασχάλη έχουν χειρότερη πρόγνωση σε σχέση με ασθενείς που παρουσίασαν πραγματική πλήρη ανταπόκριση. Η παρουσία, έκταση και τυποποίηση του DCIS θα πρέπει να αναφέρεται ξεχωριστά.