Διπλάσιος ο κίνδυνος επιπλοκών και μαστεκτομών μετά από εφαρμογή βραχυθεραπείας για καρκίνο του μαστού.

Σχολιασμός από την ΑΝΘΗ ΜΗΛΙΑΔΟΥ. Η συχνότητα εφαρμογής της βραχυθεραπείας ως μεθόδου χορήγησης της ακτινοθεραπείας σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού που αντιμετωπίστηκαν με συντηρητική χειρουργική (ευρεία εκτομή – ογκεκτομή), αυξάνει με την πάροδο του χρόνου. Το 2000 αυτή η μέθοδος εφαρμοζόταν σε λιγότερο από το 1% των ασθενών, για να φτάσει το 2007 στο 13%.

Ερευνητές από το MD Anderson Cancer Center στο Houston ερεύνησαν όλες τις ασθενείς που είχαν ασφαλιστικές αξιώσεις από το πρόγραμμα Medicare ( αρ: 130.535),  ήταν ηλικίας μεγαλύτερης των 66 ετών και διαγνώστηκαν με σποραδικό διηθητικό καρκίνο μεταξύ των ετών 2000-2007. Οι ασθενείς αντιμετωπίστηκαν με συντηρητική χειρουργική και στη συνέχεια τους χορηγήθηκε ακτινοθεραπεία όλου του στήθους ή βραχυθεραπεία.

Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε βραχυθεραπεία είχαν διπλάσιες πιθανότητες να υποβληθούν στη συνέχεια σε μαστεκτομή, απ’ ότι όσες υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία όλου του στήθους ( 4% vs 2,2%).

 Αλλά και τα ποσοστά των φλεγμονών και των άλλων επιπλοκών ( όπως του πόνου, της λιπονέκρωσης και του κατάγματος πλευράς, ήταν επίσης διπλάσια συχνότερα στην ομάδα των γυναικών που υπεβλήθηκαν σε βραχυθεραπεία.

Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα, υπολογίζοντας και παρόμοια αποτελέσματα που έχουν παρουσιαστεί στην αρθρογραφία, πως θα πρέπει να αναμένουμε περισσότερες και πιο ώριμες μελέτες, μέχρι να γίνει ευρέως αποδεκτή η βραχυθεραπεία. 
Σχόλιο:

Τα δεδομένα αυτής της μελέτης πρέπει να τα λάβουμε υπ’όψην μας στην καθημερινή κλινική πράξη όταν σκεφτόμαστε να συστήσουμε σε μία ασθενή ακτινοθεραπεία με εξειδικευμένη τεχνική και όχι την κλασσική ακτινοβόληση ολόκληρου του μαστού.  

Βέβαια, οι απόλυτες διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ασθενών είναι μικρές. 

Η συγκεκριμένη μελέτη είναι περιορισμένης αξίας αφού είναι αναδρομική και μη τυχαιοποιημένη. Παράλληλα στη συγκεκριμένη μελέτη είναι περιορισμένες οι πληροφορίες που αφορούν τα χαρακτηριστικά των νεοπλασιών, το χρονικό διάστημα παρακολούθησης είναι μόνον 3,5 έτη και παράλληλα υπάρχει έλλειψη διαθεσιμότητας των άλλων τεχνικών μερικής ακτινοβόλησης του μαστού.