Μελέτη με στόχο την αξιολόγηση των προγνωστικών παραγόντων για τοπική και απομακρυσμένη υποτροπή, σε ασθενείς που έχουν διαγνωσθεί με καρκίνο μαστού Τ1a/T1p και Ν0, Μ0, με ιδιαίτερη έμφαση στον υποδοχέα Her2.
Ελέγχθηκαν 704 γυναίκες με αυτά τα χαρακτηριστικά οι οποίες αντιμετωπίστηκαν σ’ ένα κέντρο από το 2002 έως το 2008. Εξαιρέθηκαν ασθενείς με ενδοπορικό καρκίνωμα ή υποτροπή κατά την πρώτη εμφάνιση τους, όπως επίσης όσες είχαν λάβει επικουρική θεραπεία..
Συνολικά 75 από τις ασθενείς ήταν θετικές στον HER2 (10,7%). Με μέση παρακολούθηση τα 4,9 έτη,παρουσιάστηκαν 19 υποτροπές, εκ των οποίων οι 10 ήταν απομακρυσμένες. Οι ασθενείς με θετικό HER2 είχαν χειρότερη επιβίωση ελεύθερη υποτροπής από εκείνες με αρνητικό ( Hazard ratio 3,66; 95%CI o,94-14,69, P=0,45). Επίσης η αρνητικότητα σε ορμονικούς υποδοχείς συνδεόταν με μία χειρότερη επιβίωση ελεύθερη υποτροπής.
Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι γενικά οι ασθενείς με T1a/T1b,N0 έχουν ένα μικρό κίνδυνο απομακρυσμένης ή τοπικής υποτροπής. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση η νεότερη ηλικία αναδείχθηκε ως ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για εμφάνιση υποτροπής, και δη απομακρυσμένης. Ως εκ τούτου θα πρέπει αυτές οι ασθενείς να τύχουν περισσότερης προσοχής και να ενταχθούν σε κλινικές μελέτες με αντι HER2 επικουρική θεραπεία.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Cancer, στις 25/10/11, στα Early View( Online version of record published before inclusion in an issue) http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/cncr.26647/abstract
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου