Η κατάσταση των λεμφαδένων της μασχάλης είναι ένας από τους πιο ισχυρούς προγνωστικούς δείκτες σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού και έχει επιπτώσεις στην χορήγηση της επικουρικής θεραπείας. Έχει φανεί πως η πρόσθετη ιστολογική μελέτη των αδένων, με πολλαπλές τομές σε μπλοκ παραφίνης και η χρησιμοποίηση μεθόδων ανοσοϊστοχημείας, αυξάνουν τη συχνότητα ανακάλυψης αφανών ( στον προηγηθέντα έλεγχο) μεταστατικών εστιών. Η σημασία αυτών των αφανών μεταστάσεων στην κλινική εξέλιξη της νόσου εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο διαφωνίας.Σε μία μελέτη από το MD Anderson στο Τέξας, διερευνήθηκε η κλινική πορεία 267 ασθενών που είχαν υποβληθεί σε λεμφαδενική κένωση μεταξύ των ετών 1987 και 1995, με λεμφαδένες ιστολογικά ελεύθερους μεταστάσεων και οι οποίες στη συνέχεια δεν υποβλήθηκαν σε χήμειο- ή ορμονοθεραπεία.
Οι λεμφαδένες επαναξιολογήθηκαν με περισσότερες τομές και με ανοσοϊστοχημεία. Απ’ αυτόν τον έλεγχο προέκυψε ότι σε 39 ασθενείς ( 15%) υπήρχαν μεταστατικές εστίες ( που δεν αναγνωρίστηκαν στην απλή ιστολογική εξέταση ρουτίνας – αφανείς εστίες).
Ανεξάρτητα του αν επρόκειτο για μακρομεταστάσεις( >2 χιλ), μικρομεταστάσεις ( >0,2 - <2 χιλ) ή μεμονωμένα καρκινικά κύτταρα ( <2χιλ), η ύπαρξη αυτών των μεταστάσεων δεν φάνηκε να είχε κάποια επίδραση στην ελεύθερη υποτροπής και στη συνολική επιβίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου