Η εμφάνιση υποτροπής στους λεμφαδένες της μασχάλης είναι ένα σπάνιο συμβάν στην πορεία του καρκίνου του μαστού, γι΄ αυτό και στη διεθνή αρθρογραφία είναι σχετικά λίγα τα στοιχεία που αφορούν τη μακροχρόνια έκβαση αυτών των ασθενών, όπως επίσης και το ποια αποτελέσματα έχουν στην επιβίωση οι διάφορες θεραπευτικές πρακτικές για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.Μια μελέτη από την Ταϊβάν, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Surgical Oncology (http://www.springerlink.com/content/t723383684k67366/) διερεύνησε και τα δύο αυτά θέματα, ελέγχοντας αναδρομικά τα στοιχεία 4.483 ασθενών που διεγνώσθησαν με πρωτοπαθές καρκίνο του μαστού και υπεβλήθησαν σε χειρουργική επέμβαση σ’ ένα μόνο κέντρο από τον Ιανουάριο 1990 ως το Δεκέμβριο 2002.
Μετά από μία μέση παρακολούθηση 70,2 μηνών, υποτροπή στη μασχάλη εμφάνισε το 0,8% των ασθενών. Ως παράγοντες που σχετιζόντουσαν με αυτού του είδους την υποτροπή αναδείχθηκαν: η ηλικία νεότερη των 40 ετών, η εντόπιση του όγκου στη μεσότητα του μαστού, η μη τυπική εκτομή των λεμφαδένων των επιπέδων Ι και ΙΙ της μασχάλης και η μη λήψη από τις ασθενείς ορμονικής θεραπείας.
Πενταετή ειδική για τον καρκίνο του μαστού επιβίωση μετά την υποτροπή στους μασχαλιαίους λεμφαδένες είχε το 57,9% των ασθενών. Όσοι ασθενείς υποβλήθηκαν σε χειρουργική εξαίρεση της υποτροπής παρουσίασαν πενταετή επιβίωση της τάξεως του 82,5%, ποσοστό πολύ καλύτερο από το 44,9% που αφορούσε τις ασθενείς που δεν υποβλήθηκαν σε περαιτέρω θεραπεία.
Συμπερασματικά η αρχική επαρκής χειρουργική επέμβαση στη μασχάλη και η επικουρική ορμονοθεραπεία παρέχουν προστασία σ’ ό, τι αφορά την πιθανότητα υποτροπής στους λεμφαδένες. Αν δε η υποτροπή αντιμετωπιστεί με χειρουργικό καθαρισμό, τότε η έκβαση είναι πολύ καλύτερη με μακροχρόνια επιβίωση μεγάλου ποσοστού ασθενών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου