Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Η αφαίρεση των λεμφαδένων της μασχάλης σε αρχικού σταδίου νόσο είναι υπό αμφισβήτηση.


Στο περιοδικό Breast Cancer Research and treatment, 2011;128(3):613-624,    δημοσιεύθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο ανασκόπησης σχετικά με την χειρουργική της μασχάλης, κάτω από τα  δεδομένα που προσέφεραν πρόσφατες έρευνες, οι οποίες έθεσαν υπό αμφισβήτηση τόσο την έκταση της χειρουργικής παρέμβασης όσο και την αναγκαιότητα της. Η περίληψη του άρθρου παρατίθεται στη συνέχεια μεταφρασμένη, καθώς αποδίδει πλήρως το περιεχόμενο του:
 Τίτλος άρθρου: Axillary lymph node dissection in early-stage invasive breast cancer: is it still standard today?
Συγγραφείς: Bernd Gerber, Kristin Heintze, Johannes Stubert et.al
 « Η εκτίμηση της κατάστασης των λεμφαδένων της μασχάλης με τη βιοψία του φρουρού λεμφαδένα και τον πλήρη λεμφαδενικό καθαρισμό, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας του καρκίνου του μαστού. Η αυξανόμενη κατανόηση της βιολογίας του όγκου έχει αλλάξει την προγνωστική και θεραπευτική επίδραση που έχει η κατάσταση των λεμφαδένων. Μη επεμβατικές απεικονιστικές τεχνικές, όπως το υπερηχογράφημα της μασχάλης, η FDG-PET ( τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων) ή η μαγνητική τομογραφία έδειξαν μέτρια ευαισθησία και υψηλή εξειδίκευση στην αξιολόγηση της κατάστασης των λεμφαδένων. Ως εκ τούτου δεν είναι επαρκείς για την σταδιοποίηση της μασχάλης. Από την άλλη, η επίδραση των μικρομεταστάσεων ή ακόμα των μακρομεταστάσεων για την πρόγνωση και τη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων είναι υπερεκτιμημένη. Λαμβάνοντας υπόψη την βιολογία, η διαφοροποίηση των μεταστάσεων στη μασχάλη σε μεμονωμένα καρκινικά κύτταρα ( isolated tumor cells ITC, pN0(i+))*, μικρομετάστασεις (pN1mi)** και μάκρομεταστασεις (pN1a) δεν είναι κατανοητή. Στοιχεία που προκύπτουν συνεχώς στηρίζουν τη θέση ότι οι εναπομείνασες μεταστάσεις στους λεμφαδένες, ούτε αυξάνουν τη συχνότητα εμφάνισης της υποτροπής σε αυτή την περιοχή, ούτε μειώνουν τη συνολική επιβίωση. Είναι υπό αμφισβήτηση αν τα καρκινικά κύτταρα της μετάστασης στη μασχάλη είναι σε θέση να ολοκληρώσουν τη σύνθετη και πολλών βημάτων μεταστατική διαδικασία. Οι μεταστάσεις στη μασχάλη είναι ευαίσθητες στη συστηματική θεραπεία, αν αυτή εφαρμοστεί και στοχεύονται με την μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία. Συνεπώς, η αντιδικία σχετικά με την κλινική σημασία των συσσωρεύσεων καρκινικών κυττάρων, ή μικρομεταστάσεων στη βιοψία του φρουρού λεμφαδένα είναι μία εκλεπτυσμένη άλλα όχι επίκαιρη συζήτηση. Πρόσφατα, δεν υπάρχει ένδειξη να πραγματοποιείται επέμβαση στη μασχάλη σε ηλικιωμένα άτομα με ευνοϊκής πρόγνωσης όγκους*** και κλινικά αρνητικούς λεμφαδένες. Παρά ταύτα μία ορθολογική και τεκμηριωμένη προσέγγιση, για την αντιμετώπιση των κλινικά και υπερηχογραφικά Ν0 ασθενών με προγραμματισμένη χειρουργική διατήρησης του μαστού και περιορισμένο μέγεθος όγκου, απαιτείται να γίνει τώρα.»
----------------------------------------------------------------------------------

*μεμονωμένα καρκινικά κύτταρα ( isolated tumor cells ITC, pN0(i+) : ορίζονται ως μεμονωμένα κύτταρα όγκου ή ένα μικρό άθροισμα [συστάδα] κυττάρων ≤0.2 χιλ., που συνήθως ανιχνεύεται μόνο με ανοσοϊστοχημικές (IHC) ή μοριακές μεθόδους αλλά που μπορεί και  να ελεγχθεί με χρώση αιματοξυλίνης - ηωσίνης (H&E). Τα ITCs δεν παρουσιάζουν συνήθως στοιχεία κακοήθους δραστηριότητας, π.χ. πολλαπλασιασμό ή στρωματική αντίδραση.
Ο δείκτης (i) χρησιμοποιείται για να δείξει τα ITCs. Όλες οι μεταστατικές βλάβες που δεν είναι μεγαλύτερες από 0.2 mm, είτε έχουν ανιχνευθεί με H&Ε χρώση  είτε με ανοσοϊστοχημεία, ταξινομούνται ως pN0(i+).
** μικρομετάστασεις (pN1mi): Ως μικρομεταστάσεις ορίζονται οι εναποθέσεις [deposits] όγκου μεγαλύτερες από 0.2 mm, αλλά όχι μεγαλύτερες από 2.0 mm στη μεγαλύτερη διάμετρο. Οι περιπτώσεις στις οποίες ανιχνεύονται μόνο μικρομετάστασεις (δηλ καμία μεγαλύτερη των 2 mm) ταξινομούνται ως pN1mi.
*** ηλικιωμένοι με ευνοϊκής βιολογίας όγκους :  μεγαλύτεροι των 60 ετών, pT1, G 1-2,ορμονοευαίσθητοι, χωρίς κλινικά ή υπερηχογραφικά να διαπιστώνεται εμπλοκή των μασχαλιαίων λεμφαδένων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου