Λοβιακή νεοπλασία σε βιοψία με ευρύστομη βελόνα (CNB): τι πρέπει να γίνει. ( Ανασκόπηση αρθρογραφίας)

Τεμάχια ιστού σε φορμόλη μετά από παρακέντηση  με
ευρύστομη βελόνα

Η λοβιακή νεοπλασία με τη σταδιακή επιδείνωση της ατυπίας των κυττάρων της, κατηγοριοποιείται σε LN1 &2 , όπου και αναφέρεται και ως άτυπη λοβιακή υπερπλασία ( ALH) και σε LN3 ή μη διηθητικό λοβιακό καρκίνωμα (LCIS).

Αποτελεί συνήθως τυχαίο εύρημα στο πλαίσιο διερεύνησης για κάποια μαστογραφική ή ψηλαφητή αλλοίωση. Η λοβιακή νεοπλασία αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρκίνου όχι μόνο στον μαστό όπου ανακαλύφθηκε, αλλά και και στον άλλο μαστό το ίδιο συχνά.

Είναι γνωστό ότι η ανακάλυψη της λοβιακής νεοπλασίας, ιδιαίτερα του LCIS, κατά την ιστολογική διερεύνηση, επιβάλει την πραγματοποίηση επιπλέον τομών στο παρασκεύασμα για να αποκλειστεί η συνύπαρξη διηθητικού καρκίνου, γεγονός που έχει αναφερθεί να συμβαίνει σε υψηλό ποσοστό.

Δύο γιατροί από το Ηνωμένο Βασίλειο ανασκόπησαν την αγγλική αρθρογραφία για να προσδιορίσουν τη συχνότητα της συνύπαρξης διηθητικού καρκίνου ή πορογενούς μη διηθητικού καρκίνου σε ασθενείς στις οποίες διαγνώστηκε λοβιακή νεοπλασία σε ιστικά δείγματα που ελήφθησαν μετά παρακέντηση από ευρύστομη βελόνα ( CNB). Το άρθρο τους δημοσιεύθηκε στο περιοδικό European Journal of Surgical Oncology (2011 Apr;37(4):279-89).

Από τις 1229 διαγνωσθείσες περιπτώσεις LN που εντόπισαν στην αρθρογραφία ότι είχαν διαγνωστεί με CNB, οι 789 (64%) υπεβλήθηκαν στη συνέχεια σε χειρουργική αφαίρεση. Στις 211 (27%) εξ’ αυτών διαπιστώθηκε η συνύπαρξη είτε DCIS είτε διηθητικής νόσου.

Στη βιοψία με ευρύστομη βελόνα, τα 280 παρασκευάσματα κατηγοριοποιήθηκαν ως ALH, τα 241 ως LCIS, τα 22 ως πλειόμορφα LCIS (pleomorphic LCIS )και τα 246 ως μη ειδική LN (unspecified LNs).

Στη βιοψία μετά τη χειρουργική εξαίρεση κακοήθεια συνυπήρχε στο  19% των περιπτώσεων ALH, στο 32% των περιπτώσεων LCIS  και στο 41% των περιπτώσεων πλειόμορφων LCIS cases, ενώ το 29% των  unspecified LNs αναβαθμίστηκαν σε κακοήθεια. Έτσι, στις δύο τελευταίες κατηγορίες ο κίνδυνος συνύπαρξης κακοήθειας ήταν πολύ μεγαλύτερος από την ALH (P < 0.04, <0.003 αντίστοιχα).

Στο συμπέρασμα τους, οι δύο συγγραφείς της ανασκόπησης, επισημαίνουν ότι υπάρχει μία σημαντική υποεκτίμηση της κακοήθειας σε ασθενείς που διαγιγνώσκονται με λοβιακή νεοπλασία μετά από βιοψία με ευρύστομη βελόνα (CNB). Στο 27% αυτών των περιπτώσεων προέκυψε να συνυπάρχει κακοήθεια μετά από χειρουργική επέμβαση. Ως εκ τούτου συνιστούν όλοι οι ασθενείς με διάγνωση λοβιακής υπερπλασίας σε CNB sνα θεωρούνται υποψήφιες για περαιτέρω χειρουργική βιοψία.