Γράφει ο Σταύρος Αρχοντάκης
Οι Ditsch N, Mayr D, Lenhard M, Strauss C, Vodermaier A,Gallwas J, Stoeckl D, Graeser M, Weissenbacher T, Friese K,Jeschke U. από το Τμήμα Μαιευτικής και Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, επιχείρησαν να διερευνήσουν το ρόλο των μη στεροειδών πυρηνικών υποδοχέων στον καρκίνο του μαστού. Πιο συγκεκριμένα οι ανωτέρω ερευνητές ποσοτικοποίησαν τα επίπεδα έκφρασης των μη στεροειδών υποδοχέων, σε δείγματα από καρκίνους μαστού. Τα δείγματα προέρχονταν από ασθενείς που είχαν χειρουργηθεί μέσα στη δεκαετία του 1990. Η έκφραση των υποδοχέων ανιχνεύθηκε με ειδικές χρώσεις ανοσοϊστοχημείας.
Ακολούθησε συσχέτιση των ευρημάτων με τις διαθέσιμες κλινικές και παθολογοανατομικές πληροφορίες για κάθε ασθενή. Συνολικά μελετήθηκαν 82 δείγματα από καρκίνους μαστού. Οι διάφοροι πυρηνικοί υποδοχείς παρουσίασαν ποικίλη συσχέτιση με τους γνωστούς και ήδη χρησιμοποιούμενους ιστολογικούς δείκτες. Ο TRα2 επέδειξε την πιο σημαντική συσχέτιση με τους υποδοχείς των στεροειδών ορμονών. Επίσης παρουσιάστηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των κυριότερων ισομορφών του TR, and μεταξύ των RXR και VDR. Η ανοσοιστοχημική συσχέτιση αυτών των πυρηνικών υποδοχέων μπορεί να αποτελέσει την πρώτη ένδειξη ύπαρξης κάποιας μορφής αλληλεπίδρασης σε μοριακό επίπεδο, η οποία ευθύνεται για την εξέλιξη και την ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού. Η υπόθεση αυτή, για να τεκμηριωθεί απαιτεί, σύμφωνα με τη γνώμη των ανωτέρω ερευνητών, περισσότερες μελέτες. Oncol Lett. 2012 Oct;4(4):665-671. Epub 2012 Jul 13.
Οι Ditsch N, Mayr D, Lenhard M, Strauss C, Vodermaier A,Gallwas J, Stoeckl D, Graeser M, Weissenbacher T, Friese K,Jeschke U. από το Τμήμα Μαιευτικής και Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, επιχείρησαν να διερευνήσουν το ρόλο των μη στεροειδών πυρηνικών υποδοχέων στον καρκίνο του μαστού. Πιο συγκεκριμένα οι ανωτέρω ερευνητές ποσοτικοποίησαν τα επίπεδα έκφρασης των μη στεροειδών υποδοχέων, σε δείγματα από καρκίνους μαστού. Τα δείγματα προέρχονταν από ασθενείς που είχαν χειρουργηθεί μέσα στη δεκαετία του 1990. Η έκφραση των υποδοχέων ανιχνεύθηκε με ειδικές χρώσεις ανοσοϊστοχημείας.
Ακολούθησε συσχέτιση των ευρημάτων με τις διαθέσιμες κλινικές και παθολογοανατομικές πληροφορίες για κάθε ασθενή. Συνολικά μελετήθηκαν 82 δείγματα από καρκίνους μαστού. Οι διάφοροι πυρηνικοί υποδοχείς παρουσίασαν ποικίλη συσχέτιση με τους γνωστούς και ήδη χρησιμοποιούμενους ιστολογικούς δείκτες. Ο TRα2 επέδειξε την πιο σημαντική συσχέτιση με τους υποδοχείς των στεροειδών ορμονών. Επίσης παρουσιάστηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των κυριότερων ισομορφών του TR, and μεταξύ των RXR και VDR. Η ανοσοιστοχημική συσχέτιση αυτών των πυρηνικών υποδοχέων μπορεί να αποτελέσει την πρώτη ένδειξη ύπαρξης κάποιας μορφής αλληλεπίδρασης σε μοριακό επίπεδο, η οποία ευθύνεται για την εξέλιξη και την ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού. Η υπόθεση αυτή, για να τεκμηριωθεί απαιτεί, σύμφωνα με τη γνώμη των ανωτέρω ερευνητών, περισσότερες μελέτες. Oncol Lett. 2012 Oct;4(4):665-671. Epub 2012 Jul 13.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου