Η χορήγηση γοσερελίνης με τη χημειοθεραπεία για τη διατήρηση της ωοθηκικής λειτουργίας σε προεμμηνοπαυσιακές ασθενείς αρχικού σταδίου.

Η πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια και η στειρότητα μετά από χημειοθεραπεία σε καρκίνο του μαστού αρχικών σταδίων συνιστούν μείζονα θέματα που προβληματίζουν τις νέες γυναίκες, Ο ρόλος των αναλόγων των γοναδοτροπινών στο να μειώσουν την πρόωρη εμμηνόπαυση εξαιτίας της χημειοθεραπείας, όταν χορηγούνται παράλληλα, παραμένει αβέβαιος και τα μακροχρόνια αποτελέσματα σχετικά με την ανάνηψη από την στειρότητα είναι αραιά. Στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Oncology , οι συγγραφείς αναφέρουν την εμπειρία τους με το ανάλογο των γοναδοτροπινών γοσερελίνη ( Zoladex), που χρησιμοποιήθηκε μαζί με τη χημειοθεραπεία για να διατηρήσει τη λειτουργία των ωοθηκών και τη γονιμότητα. 

Σε 125 προεμμηνοπαυσιακές ασθενείς χορηγήθηκε γοσερελίνη υποδόρια κάθε 28 ημέρες κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, ξεκινώντας 0-14 ημέρες πριν από τη θεραπεία. Η βασική κλινική έκβαση ήταν η επάνοδος της έμμηνου ρύσεως μετά τη χημειοθεραπεία, Άλλες εκβάσεις που μετρήθηκαν ήταν η συχνότητα επιτυχούς σύλληψης και ο διάμεσος χρόνος ως την αποκατάσταση της έμμηνου ρύσεως.

Περίπου στο 84% των 125 γυναικών αποκαταστάθηκε η έμμηνος ρύση με ένα διάμεσο χρόνο ως την αποκατάσταση τους 6 μήνες ( 1-43 μήνες), περιλαμβάνοντας ένα ποσοστό 76% από τις 71 ασθενείς που ήταν άνω των 35 ετών. Από τις 42 ασθενείς που αποπειράθηκαν να μείνουν έγκυες, το 71% (αρ.=30) το κατάφεραν. Στο χρονικό διάστημα της ανάλυσης υπήρχαν 42 εγκυμοσύνες και 30 υγιείς τοκετοί.

Στο συμπέρασμα τους οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι η γοσερελίνη, χορηγούμενη μαζί με τη χημειοθεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο μαστού αρχικών σταδίων σχετίζεται με έναν μικρότερο κίνδυνο μακροχρόνιας αμηνόρροιας εξαιτίας της χημειοθεραπείας και από μία αυξημένη πιθανότητα εγκυμοσύνης. Χρειάζονται, όμως, πρόσθετες τυχαιοποιημένες μελέτες.