Είναι γεγονός πως συχνά οι θεράποντες ιατροί αποφεύγουν να συζητήσουν θέματα που αφορούν τη σεξουαλική δραστηριότητα των ασθενών τους, παρόλο που αυτή αποτελεί μία σημαντική παράμετρο στην ποιότητα ζωής των γυναικών. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού αποκτούν προβλήματα σεξουαλικής λειτουργίας ως αποτέλεσμα της διάγνωσης και θεραπείας της νόσου των.
Για να διερευνήσουν το θέμα, Άγγλοι ερευνητές, έλεγξαν επί τρίμηνο έξι ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων και από ένα σύνολο 3.514 άρθρων σχετικών με τη σεξουαλική λειτουργία των ασθενών, μόνο 21 είχαν στόχο τη διερεύνηση αυτού του θέματος και περιελάμβαναν ερωτηματολόγιο που απαντούσαν οι ίδιες οι ασθενείς.
Αναγνωρίστηκαν τρείς τύποι παρέμβασης: η άσκηση , η ιατρική και η ψυχο-εκπαιδευτική ( όπου ως βάση είχαν χρησιμοποιηθεί τεχνικές τόνωσης του κινήτρου για σεξουαλική δραστηριότητα, βελτίωση των ικανοτήτων επίλυσης προβλημάτων και επικοινωνίας, συμβουλευτική, ύπνωση και ειδικές σεξολογικές θεραπείες. Οι παρεμβάσεις ήταν σε ατομικό επίπεδο, σε επίπεδο ζεύγους ή ομαδικές.
Η ψυχολογική – εκπαιδευτική παρέμβαση στο ζεύγος ήταν αποτελεσματικότερη.
Χρειάζεται όμως, πρόσθετη μελέτη του θέματος και εγρήγορση των κλινικών γιατρών να ανακαλύψουν την ύπαρξη των σεξουαλικών δυσλειτουργιών.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του περιοδικού Breast Cancer Research and Treatment (http://www.springerlink.com/content/p8174107643w1287/ ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου