Η ταλαιπωρία των ασθενών για ακτινοθεραπεία.

Οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού αποτελούν διεθνώς τη μεγαλύτερη ομάδα ασθενών που προσέρχεται σ' ένα ακτινοθεραπευτικό τμήμα για θεραπεία. Οι εξελίξεις επομένως στα ακτινοθεραπευτικά της χώρας παρακολουθούνται με ιδιαίτερη προσοχή απ' όλους όσους ασχολούνται με την ογκολογία και ιδιαίτερα με τη μαστολογία.
Η δημοσιογράφος Γαλήνης Φούρα δημοσίευσε στην Καθημερινή της Κυριακής 21-08-11 μια έρευνα της με τον εύλογο τίτλο : ( kathimerini.gr | Παραλογισμός με ακτινοθεραπείες ).

Δεν είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύονται στον ημερήσιο τύπο έρευνες και αναφορές για τη γήρανση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού των δημόσιων νοσοκομείων και την αδυναμία της πολιτείας να προχωρήσει στην αντικατάσταση του με σύγχρονα, περισσότερο αποτελεσματικά μηχανήματα. Έτσι, εκεί που πριν από μερικά χρόνια τα ακτινοθεραπευτικά κέντρα του ΕΣΥ ήταν το βαρύ πυροβολικό της δημόσιας ογκολογικής φροντίδας, τώρα έχουν πλέον μετατραπεί σε δυναμικό χορηγό της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αφού οι ασθενείς που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν στα δημόσια νοσοκομεία αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να κατευθυνθούν προς τις ιδιωτικές κλινικές. Ο ιδιωτικός τομέας αντιλαμβανόμενος τις δυσλειτουργίες του δημοσίου προχώρησε την τελευταία δεκαετία με ζωηρούς ρυθμούς σε αγορές "βαρειών" μηχανημάτων, τα οποία με την αναγκαστική προς αυτά προσέλευση των ασθενών, είναι εύκολο, σε λιγότερο από 2 χρόνια, να αποσβέσουν τη δαπάνη αγοράς τους και στη συνέχεια να προσφέρουν μόνο κέρδη.

Θα αναρωτηθεί κάποιος γιατί αφού είναι αυτονόητη η υποχρέωση του κράτους να εγγυάται τη σωστή περίθαλψη σε όλους τους Έλληνες και γιατί αφού, όπως φαίνεται και από την ιδιωτική πρωτοβουλία, η αντικατάσταση του παλαιού εξοπλισμού είναι και οικονομικά μία συμφέρουσα επιλογή ( αγορά και σε σύντομο χρονικό διάστημα απόσβεση), το κράτος δεν αλλάζει άμεσα τον τεχνολογικό εξοπλισμό των νοσοκομείων του; Φταίνε τα γνωστά φαντάσματα που συχνά αναμειγνύονται στις ενέργειες του δημόσιου τομέα ( δηλ. η γραφειοκρατία και η άγνοια) ή υπάρχει πρόθεση εγκατάλειψης του δημοσίου για να τονωθεί έτσι ο ιδιωτικός τομέας υγείας;
Είναι γνωστό ότι δεν υπάρχουν ούτε έλλειψη εκπαιδευμένου προσωπικού, ούτε έλλειψη εισηγήσεων και προτάσεων για την βελτίωση της κατάστασης στα ακτινοθεραπευτικά τμηματα της χώρας. Από την άλλη όλοι όσοι ασχολούμαστε με την κλινική ογκολογία γνωρίζουμε το πόσο αγανακτούν οι ασθενείς, που εν μέσω οικονομικής κρίσης, πρέπει να πληρώσουν σημαντικά ποσά από την τσέπη τους για να κάνουν έγκαιρα και σωστά την ακτινοθεραπεία τους.
Η επιλογή της ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα μέσω της απαξίωσης του δημοσίου δεν είναι έντιμη διαδικασία. Και ο ιδιωτικός τομέας είναι χρήσιμος, αλλά σε μία ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή χώρα, ο ρόλος του είναι συμπληρωματικός σ' ένα αποτελεσματικό δημόσιο τομέα.
Η ακτινοθεραπεία είναι η πιο πολυσύνθετη και ακριβή στην εγκατάσταση και λειτουργία θεραπευτική παρέμβαση σε ογκολογικούς ασθενείς απ' όλες τις άλλες που διαθέτουμε. Δεν μπορεί να την φρενάρουμε από αμέλεια ή κακούς υπολογισμούς. Τα ακτινοθεραπευτικά τμήματα των δημόσιων νοσοκομείων πρέπει να ανανεωθούν και να αυξήσουν τον εξοπλισμό τους. Ακόμα και κατά τη διάρκεια του μνημονίου, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει κάποιον πολιτικό ότι έκανε σπατάλη, αν ενισχύσει τα ακτινοθεραπευτικά τμήματα.
Ας ευχηθούμε λοιπόν, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να δει το θέμα στις πραγματικές διαστάσεις του και θα ενεργήσει με τον κατάλληλο τρόπο. Οι ανάγκες των ασθενών είναι μεγάλες και δεν μπορούν να περιμένουν.