Η χειρουργική διατήρησης μαστού είναι ασφαλής σε τριπλά αρνητικούς όγκους.

Είναι γνωστό ότι οι τριπλά αρνητικοί όγκοι ( δηλ. αυτοί με αρνητικούς τους υποδοχείς οιστρογόνων, προγεστερόνης και HER-2neu ) έχουν χειρότερη πρόγνωση από τους άλλους τύπους καρκίνου του μαστού. Είναι επομένως ανοικτή η συζήτηση αν η χειρουργική αντιμετώπιση τους πρέπει να είναι ριζικότερη.

Η μελέτη από την Ιταλία δείχνει ότι ναι μεν η επιβίωση είναι χειρότερη και επομένως χρειάζεται να χορηγηθούν επιθετικότερες επικουρικές θεραπείες, αλλά το ποσοστό της επιβίωσης ελεύθερης τοπικής υποτροπής ήταν παρόμοιο με εκείνο των ασθενών με μη τριπλά αρνητικούς όγκους. Επομένως, η συντηρητική χειρουργική δεν αντενδείκνυται σε αυτή την επιθετική μορφή καρκίνου του μαστού.

=========================================================================

Breast J. 2011 May 27. doi: 10.1111/j.1524-4741.2011.01100.x. [Epub ahead of print]

Prognostic Impact of Triple Negative Phenotype in Conservatively Treated Breast Cancer.

Barbieri V, Sanpaolo P, Genovesi D.

Source

Radiation Oncology Department; CROB, Rionero in Vulture (PZ), Italy Radiation Oncology Department; "G. D'Annunzio" University, Chieti, Italy.

Abstract

  To evaluate overall survival (OS), disease-free survival (DFS), and local-recurrence free survival (LRFS) rates in a subgroup of patients affected by breast cancer expressing a particular phenotype (estrogen receptor negative, progesterone receptor negative, and Human Epidermal Growth Factor receptor 2 negative) known as "triple negative" (TN). Data of 387 women affected by early breast cancer who underwent whole-breast radiotherapy after conservative surgery with or without chemotherapy and/or hormone therapy between January 2002 and December 2008, in the Department of Radiotherapy at Regional Cancer Center, were retrospectively evaluated. Chi-squared test was used to compare prognostic factors (age, histology, tumor size, nodal status, grading, and adjuvant therapy) between TN patients and non-TN patients. OS, DFS, and LRFS rates were analyzed using Kaplan-Meier proportional log-rank test; impact of prognostic factors on poor outcome was evaluated using Cox regression stepwise method on univariate and multivariate analysis. Mean follow-up time was 57.6 months (range13.7-109.7). TN patients were more likely to have ≥T2 tumors (p = 0.0003), grade 3 tumors (p = 0.0001) and to receive chemotherapy as adjuvant therapy (p =< 0.0001). TN patients had lower 5-years-OS (p = 0.039) and lower 5-years-DFS (p = 0.003) compared with non-TN patients. No difference in 5-years LRFS was found (p = 0.49). After multivariate analysis, TN status was found to be a predictive factor for OS (p = 0.004) and for DFS (p = 0.01), but not for LRFS (p = 0.8). TN patients have lower survival when compared with non-TN patients, but similar LRFS rates. These patients can be treated in a conservative surgical protocol, but should receive more aggressive and tailored adjuvant therapies.